Ouvir o texto...

segunda-feira, 11 de maio de 2015

The National Museum is the largest museum in the Czech -- Národní muzeum Národní muzeum

Death – an exceptional exhibition about life is the highlight of the exhibition cycle of the same name. On the one hand death is rather forced to the edge of the social consciousness, on the other hand it is often played down in popular culture, in the action movies or computer games. It was one of the reasons why this exhibition was prepared: to remind people of all the other images and aspects of death.


From the exhibition


The exhibition starts with the chapter Life and Death in the History of the Earth, where it follows the traces of the origins of life in the oldest times that are revived by the paleontological exhibits. It also introduces death as a part of the biological processes because the cycle of nature is endless.
The next chapter called Burying has got a crystal clear motto: “What we were, you are; what we are, you will be.” This part presents the culture of burying and all that is related to this topic. The time line follows the reconstructions of the individual types of graves, including the grave goods. For example there is the complex find of a chamber grave from the Late Stone Age in Velvary or the Egyptian mummy of a child.

What could be the Images of Death? The exhibition names a lot of them – wars, executions, poisoning, terminal diseases and epidemics, murders and suicides. Not only the execution sword from 1720, the guillotine, the noose but also the various anthropological exhibits show us what the images of death could be.
The last chapter, which ends the imaginary story of our exhibition, is called Dealing with Death and Funeral Rituals. The historical summary of the care for the ill and dying and their preparation for death, or rather their reconciliation with this world, are presented mainly by various testaments and graphics. The rituals related to dying, death and burying are similar in various cultures and various religions. At first the dead is separated from the world of the living, then the last goodbye takes place and then there is the process of getting reconciled to the irretrievability of the departure of a close person and finally remembering. The visceral vessel of Maximillian II, or the funeral garments, crosses, death registers, funeral hearses, coffins, mourning clothes, liturgical books and songs as well as other objects remind is of this grievous process.

from the exhibition

The National Museum brings up the topic of death and presents it to the public in such a way that people can think about it seriously. The aim of the exhibition is to use the topic and reveal the fact that death in fact is an inseparable and inevitable part of life.




The Significance and History of the National Museum

The Mission of the National Museum

The National Museum is the largest museum in the Czech 

Republic. As the central state museum with collecting, scientific, educational and methodological functions it seeks to enhance the sense of national identity and awareness of being part of the whole framework of European and world community and culture. It is a polythematic institution, which comprises a large number of scientific disciplines and areas of collecting ranging from natural sciences to specialised fields of social sciences.

The National Museum consists of five specialised institutes - the Museum of Natural Sciences, the Historical Museum, the Library of the National Museum, the Náprstek Museum of Asian, African and American Cultures (part of the National Museum since 1932), the Czech Museum of Music (part of the National Museum since 1984) and two technical and administrative departments – the Department of Economic Management and the Department of Central Exhibiting and Collecting Work. The National Museum accumulates collections of material documents of natural history, prehistory and history of Czech and foreign provenance, especially in the field of mineralogy, geology, petrology, paleontology, hydrobiology, micology, botanics, entomology, zoology, antropology, prehistory and protohistory, medieval archeology, classical archeology, Czech history, ethnography, numismatics (including non-European), history of theatre, history of physical education and sport, prehistory and ancient history of the Near East and Africa, non-European ethnography, Asian culture, musicology and bibliology. Collections are created in line with scientific research and according to the museum’s own conception of collecting work. The museum is in charge of the historical book fund, castle libraries, a specialised public library and a specialised archive.

Collection items as well as findings gained in the process of the compilation of their documentation and scholarly assessment are presented especially in permanent and temporary exhibitions, by way of publication work and lecturing activities in the Czech Republic and abroad. The museum organises cultural and educational programmes related to the subject matter of its activities. It publishes and distributes periodical and non-periodical publications, audio and video recordings. It is engaged in pedagogical work in the sphere of its activities.

It issues certificates for the export of objects of cultural value according to the Import and Export of Objects of Cultural Value Act, No 71/1994. It gives expert reports and opinions and does literature searches.

The Foundation and Development of the Institution

Like elsewhere in Europe, the initial stage of the National Museum was linked with donations of large private collections, mostly from the field of natural history,belonging to the aristocracy resident in the Czech Lands. A group of Enlightenment aristocrats, especially Count Kaspar Maria Sternberg (1761 – 1838), a world-famous paleontologist, headed the preparatory work leading to the foundation of the museum.

Hrabě Kašpar Maria Sternberg, zakladatel muzea
Count Kašpar Maria Sternberg, the founder of the Museum
On the 15th April 1818 the group signed a declaration confirming the establishment of the museum and managed to get an endorsement from the Viennese government and the ruler. Thus, the Society of the Patriotic Museum in Bohemia came into being as the owner and administrator of the collections and manager of the entire museum work. Count Sternberg was named the first chairman of the Society, which remained the owner of the museum until 1934 when the collections became property of the administration of the Czech Lands. In 1949 they were nationalised.

Historian, František Palacký (1798-1876), was the second important personality in the history of the Museum. His organisational abilities, range of vision, industriousness and gentlemanlike personal characteristics gained him the leading position among the representatives of the Czech National movement and the respect of the noble patrons of the Museum. He thus managed to eliminate the discrepancy which manifested in the beginnings of the Museum when the mainly aristocratic and strictly scientific scope of the Museum became the target of criticism from a patriotic Public. Thanks to his efforts, the position of historical disciplines in the museum also improved. The foundation of the first Czech scientific magazine, Magazine of the National Museum (1827), which is still published to this day, bore great significance for the Museum and all scientific life in Bohemia, as did the foundation of Matice česká (1831), which played a role in the publishing of basic works of Czech Science and Literature. František Palacký was the initiator in both cases.

Josef Schulz, architekt a stavitel muzejní budovy
Josef Schulz, architect and builder of the Museum
After the Sternberg and Palacký era came a period which is characterised by the deepening and professionalisation of Museum activities. This is connected with the 2nd half of the 19th Century. Scientific works, crucial to the development of many scientific disciplines, were created in the museum. The reason partially lay in the fact that the most important Czech private collections and source information of fundamental significance were integrated into the Museum collections during the 19th Century. We can mention at random the collections of Kašpar Sternberg, which also included the famous collection of Czech minerals by J. T. Lindacker, Sternberg’s herbarium and also his rich Palaeontological and Geological collections numbering 145,000 objects. The Mineralogical collection of František Xaver Maxmilián Zippe, who is considered the founder of Czech Mineralogy, found its way into the National Museum. Karel Bořivoj Presl, brother of Jan Svatopluk Presl, became the custodian of the Botanical collection. Jan Evangelista Purkyně had a close relationship to the Museum. In addition, the collections of Joachim Barrande, the famous French scholar who settled in Prague, laid the foundation of world fame of the Palaeontological Department of the National Museum. The legacy of Czech botanist and traveller, Tadeáš Haenke, also came to the National Museum.

University professors, Jan Krejčí, Karel Vrba and Antonín Frič, were the custodians of the Palaeontological and Mineralogical collections. We could continue in the statement of names and their contribution to Czech Science up to the present time - and not only in the area of Natural History. The historical disciplines also boast of significant personalities. Josef Dobrovský and František Palacký were not only the leading personages in the Museum custody and contributed to the expansion of Museum collections and explorations, but their followers also contributed in no small measure. These were the famous personalities of Czech historical and literary scientific research, Karel Jaromír Erben, Václav Vladivoj Tomek, Josef Emler and others. The history of Czech Numismatics is connected with the Museum and, since 1843, it has had an equally significant ratio in the development of Czech Archaeology which had its organisational centre in the Archaeological body of the Museum Society. It would also be possible to list other bodies that had and have their source of research work in the unique funds of the National Museum.

František Palacký, autor koncepce historických sbírek
František Palacký, creator of the historical collections concept
The problem which has accompanied the National Museum since its creation has been the storage of the Museum collections. In the beginning they were stored in the Šternberg Palace at Hradčany, from 1846 in Nostic Palace in Na Příkopě Street, and since 1891 in the newly built Museum building in Wenceslas Square. Although the new representative building was incomparably bigger than the older spaces, soon it became insufficient for the Museum needs. The collection kept on and keeps on growing and huge projects, such as the construction of buildings for the Library of the National Museum and the Natural History Museum at Letenská pláň or the building of the Natural History Museum in Trója, or other plans (such as an annex to the building in Wenceslas Square) were not executed. Only recent years has brought the solution – a new building of the Natural History Museum is being built in Horní Počernice, large depository areas for the collections of the Historical Museum and the Library of the National Museum were acquired and reconstructed, eventually are being further adjusted, e.g. in Terezín.

Provolání An die Vaterländischen Freunde der Wissenschaften
Declaration "An die Vaterländischen Freunde der Wissenschaften", which formally established the National Museum.






National Museum / Národní muzeum
Václavské náměstí 68
115 79 Praha 1
CZECH REPUBLIC









fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti  www.smrtvmuzeu.cz


--cz


Výstavní cyklus SMRT, který Národní muzeum připravilo na sezonu 2014/2015, vyvrcholí otevřením stejnojmenné výstavy v Nové budově Národního muzea. 
Ta představí smrt jako nedílnou součást života, která je v současnosti spíše vytěsňována na okraj společenského vědomí na straně jedné, a banalizována v populární kultuře ve formě akčních filmů či počítačových her na straně druhé.

fotografie lebek

Výstava se zaměřuje i na vznik života a s ním spjatý koloběh v přírodě, v případě člověka pak na okolnosti jeho fyzického zániku i na nejširší kulturní aspekty spojené se smrtí. Návštěvníkům se tak představí zajímavé exponáty z oblasti přírodovědy, archeologie a dalších oborů, ale i zajímavé předměty dokládající proměňující se přístup ke smrti v naší nedávné historii.

fotografie antických nádob

Vystaveny jsou například jedinečné paleontologické a zoologické exponáty, mezi nimiž vyniká například desítky miliónů let stará dolní čelist šelmy rodu Tomocyon z mladotřetihorní lokality Tuchořice. K vidění tak také rekonstrukce jednotlivých typů hrobů včetně jejich výbavy, jako jsou nálezy ze skříňkového hrobu z pozdní doby kamenné nebo egyptská mumie dítěte. Rozmanitost podob smrti dokládají různé typy paleopatologických nálezů na lidské kostře, ale i popravčí meč z roku 1720 či mučicí nástroje. Proces loučení se se zemřelými pak dokládají ukázky pohřebních a smutečních oděvů, křížů, rakví, liturgických knih a další tematické předměty.

Doprovodný program:

Přednáškový cyklus k výstavě Smrt
obrázek s textem: smrt - nevšední výstavní cyklus o životěZajímavé přednášky o zajímavých tématech. První proběhne již 24. března!
Komentované prohlídky výstavy Smrt
S autory výstavy
Pro školy:

Lektorované vzdělávací programy pro školy

 --

Význam a historie Národního muzea

Poslání Národního muzea

Národní muzeum je největším muzeem České republiky. Je ústředním státním muzeem s funkcí sbírkotvornou, vědeckou, osvětovou a metodickou. Jeho posláním je přispívat k rozvíjení národní identity, stejně jako vědomí příslušnosti k širšímu celku evropského a světového společenství a kultury. Je polytematickým ústavem, který zahrnuje řadu vědních oborů a sběrných oblastí od přírodních věd až po specializované obory věd společenských. Tvoří je pět odborných ústavů (Přírodovědecké muzeum, Historické muzeum, Knihovna Národního muzea, Náprstkovo muzeum asijských, afrických a amerických kultur - součást Národního muzea od roku 1932, Muzeum české hudby - součást Národního muzea od roku 1984) a dva útvary provozně-technické (Ekonomicko-provozní útvar, Odbor pro centrální sbírkotvornou a výstavní činnost).
Národní muzeum shromažďuje sbírky hmotných dokladů vývoje přírody, prehistorie a historie české i zahraniční provenience, zejména v oborech mineralogie, geologie, petrologie, paleontologie, hydrobiologie, mykologie, botaniky, entomologie, zoologie, antropologie, prehistorie a protohistorie, středověké archeologie, klasické archeologie, českých dějin, národopisu, numismatiky vč. mimoevropské, dějin divadla, dějin tělesné výchovy a sportu, pravěku a starověku Předního východu a Afriky, mimoevropské etnografie, asijské kultury, muzikologie a knihovědy. Sbírky tvoří na základě vědeckého poznání a vlastní koncepce sbírkotvorné činnosti.
Spravuje historický knižní fond, zámecké knihovny, odbornou veřejnou knihovnu a specializovaný archiv.
Sbírkové předměty, odbornou dokumentaci k nim a poznatky získané jejich odborným zpracováním a vědeckým zhodnocením prezentuje zejména prostřednictvím stálých expozic a krátkodobých výstav, vlastní publikační a přednáškovou činností v České republice i v zahraničí.
Pořádá kulturní a vzdělávací programy vyplývající z předmětu činnosti.
Vydává a veřejně šíří periodické i neperiodické publikace, audio a videonahrávky.
Vykonává pedagogickou činnost v oborech své činnosti.
Vydává osvědčení k vývozu předmětů kulturní hodnoty podle zákona č. 71/1994 Sb. o prodeji a vývozu předmětů kulturní hodnoty.
Zpracovává odborné posudky, rešerše a expertízy.

Vznik a vývoj instituce

Hrabě Kašpar Maria Sternberg, zakladatel muzea
Hrabě Kašpar Maria Sternberg,
zakladatel muzea
Počátky Národního muzea byly, podobně jako tomu bylo jinde v Evropě, spjaty s dary velkých soukromých sbírek, především sbírek přírodovědeckých, které byly v majetku aristokratů žijících v Čechách. Skupina osvícenských šlechticů - a zejména hrabě Kašpar Maria Sternberg (1761-1838), světově uznávaný učenec v oboru paleontologie - se také postavila do čela přípravných prací k založení muzea. 15. dubna 1818 podepsala provolání o založení muzea a svou podporou dosáhla toho, že se roku 1820 dostalo novému ústavu potvrzení vídeňské vlády a panovníka. Byla ustavena Společnost vlasteneckého muzea v Čechách jako majitelka a správkyně sbírek i jako organizátorka veškeré muzejní práce. Jejím prvním předsedou se stal hrabě Sternberg. Majitelkou muzea zůstala Společnost až do roku 1934, kdy byly muzejní sbírky převzaty do vlastnictví a správy Země České. V roce 1949 byly převedeny do vlastnictví státu.
Druhou významnou osobností v dějinách muzea byl historik František Palacký (1798-1876). Jeho organizační schopnosti, rozhled, pracovitost a ušlechtilé osobní vlastnosti mu získaly vůdčí postavení mezi představiteli českého národního hnutí i úctu u šlechtických představitelů muzea. Podařilo se mu tak odstranit rozpor, který se projevoval v počátcích muzea, kdy převážně aristokratický a přísně vědecký ráz muzea se stal předmětem kritiky vlastenecky naladěné veřejnosti. Díky jeho úsilí se posílilo také postavení historických oborů v muzeu. Velký význam pro muzeum i veškerý vědecký život v Čechách mělo založení dodnes vydávaného prvního vědeckého českého časopisu Časopisu Národního muzea (1827) a založení Matice české (1831), která se zasloužila o vydání základních prací české vědy a literatury. V obou případech byl iniciatorem vzniku František Palacký.
Josef Schulz, architekt a stavitel muzejní budovy
Josef Schulz,
architekt a stavitel
muzejní budovy
Po Sternbergově a Palackého éře následovalo ve vývoji muzea období, pro něž je charakteristické prohlubování a profesionalizace vlastní muzejní činnosti. Časově je spojeno s 2. polovinou 19. století. V muzeu vznikly vědecké práce, které měly zásadní význam pro rozvoj velkého počtu vědních disciplin. Stalo se tak mimojiné i proto, že během 19. století byly do muzejních sbírek včleněny nejvýznamnější české soukromé sbírky, soubory pramenných informací základního významu. Namátkou lze připomenout sbírky Kašpara Sternberga, ve kterých byla i slavná sbírka českých nerostů J.T. Lindackera, Sternbergův herbář i jeho bohaté kolekce paleontologické a geologické, čítající 145 000 předmětů. Do Národního muzea se dostala mineralogická sbírka Františka Xavera Maxmiliána Zippeho, který je pokládán za zakladatele české mineralogie. Kustodem sbírky botanické byl Karel Bořivoj Presl, bratr Jana Svatopluka Presla. Velmi úzký vztah k muzeu měl Jan Evangelista Purkyně i slavný francouzský badatel, usedlý v Praze, Joachim Barrande, jehož sbírky položily základy světové slávy paleontologického oddělení Národního muzea. Do muzejních sbírek přešel odkaz českého botanika a cestovatele Tadeáše Haenkea.
Správci mineralogických a paleontologických sbírek byli univerzitní profesoři Jan Krejčí, Karel Vrba, Antonín Frič. Ve výčtu jmen a přínosu jejich nositelů české vědě a českému muzejnictví by bylo možné pokračovat až do současnosti a nejen v oborech přírodovědných. Stejně tomu bylo v oborech historických. Nejen Josef Dobrovský a František Palacký byli předními činiteli v muzejní správě a zasloužili se o rozmach muzejních sbírek a badatelské práce. Nemalou měrou k němu přispěli jejich následovníci, známé osobnosti českého dějepisného i literárně vědního bádání, Karel Jaromír Erben, Václav Vladivoj Tomek, Josef Emler a další. S muzeem jsou nerozlučně spjaty dějiny české numismatiky a stejně významný podíl mělo a má pro rozvoj české archeologie, jejímž organizačním centrem byl od roku 1843 Archeologický sbor muzejní Společnosti. Uvést by bylo možné i další obory, pro něž pro všechny byly a jsou mimořádně významným zdrojem badatelské práce bohaté a v nejednom ohledu jedinečné fondy Knihovny Národního muzea.
František Palacký, autor koncepce historických sbírek
František Palacký,
autor koncepce historických sbírek
Problémem, který provázel Národní muzeum od jeho vzniku, bylo uložení muzejních sbírek. Zpočátku byly uloženy ve Šternberském paláci na Hradčanech, od roku 1846 v Nostickém paláci v ulici Na příkopě, od roku 1891 v nově postavené muzejní budově na Václavském náměstí. Třebaže v porovnání se staršími objekty byla nová reprezentační budova nesrovnatelně větší, záhy pro potřeby muzea nedostačovala. Sbírky nadále narůstaly a narůstají a velké projekty, jakými byla výstavba budov pro Knihovnu Národního muzea a Přírodovědecké muzeum na Letenské pláni nebo výstavba Přírodovědeckého muzea v Troji, či jiné záměry (např. přístavba budovy na Václavském náměstí) zůstaly nerealizovány. Teprve poslední léta přinášejí řešení - nová budova Přírodovědeckého muzea se staví v Horních Počernicích, velké depozitární prostory pro sbírky Historického muzea a pro Knihovnu Národního muzea byly získány a rekonstruovány, případně jsou dále upravovány v Terezíně.

Více na www.smrtvmuzeu.cz

Un musée offre un million de dollars pour la «fameuse» robe bleue de Monica Lewinsky

Bien avant le vêtement bleu et noir (ou était-il blanc et doré?) qui a connu son quart d’heure de célébrité en 2015, une autre robe bleue était déjà en quelque sorte entrée dans l’histoire. C’était en 1998, lorsqu’éclate aux Etats-Unis le «Monicagate», après la révélation d’une liaison entre Bill Clinton, alors président, et une jeune stagiaire de la Maison Blanche, Monica Lewinsky.


Monica Lewinsky et Bill Clinton sur une photographie officielle de la Maison Blanche datée du 17 novembre 1995. - AP/SIPA


Un musée de Las Vegas vient de proposer un million de dollar pour la robe «tâchée» de l’ADN du président, devenue à l’époque une pièce à conviction cruciale pour prouver l’existence de la relation que Bill Clinton avait niée, rapporte le New York Daily News.
«Enterrer la robe bleue»

La sulfureuse pièce est en effet convoitée par le Las Vegas Erotic Heritage Museum pour figurer dans une exposition sur «les relations privées des personnes au pouvoir», comme l’écrit Victoria Hartmann, la directrice exécutive de l’institution, à l’ancienne stagiaire aujourd’hui âgée de 41 ans. Le musée aimerait faire figurer le vêtement au côté d’autres «objets d’une nature intime» ayant appartenu à Gennifer Flowers, une actrice qui a affirmé avoir eu une liaison avec l’époux d’Hillary Clinton.


L’an dernier, le musée de l’érotisme avait déjà offert 250.000 dollars pour le célèbre tissu, juste après la parution dans Vanity Fair d’une tribune de Monica Lewinsky où celle-ci disait vouloir symboliquement «enterrer la robe bleue». Pas certain que la vendre à un musée soit le meilleur moyen de l’oublier.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.20minutes.fr/sciences/1605071-20150511-musee-offre-million-dollar-fameuse-robe-bleue-monica-lewinsky

Museu do Azulejo abre sala ao público com obras de Manuel dos Santos do Ciclo dos Mestres


O Museu Nacional do Azulejo, em Lisboa, abre ao público na quarta-feira uma nova sala com azulejos dos séculos XVII e XVIII, atribuídos a Manuel dos Santos, um dos pintores mais destacados nesta área em Portugal.




De acordo com o Museu Nacional do Azulejo (MNAZ), a Sala de D. Manuel, espaço em parte correspondente ao antigo corpo da igreja da Madre de Deus, "foi alvo de uma intervenção global de restauro".

A remodelação incluiu teto, janelas, paredes, pavimento e revestimentos azulejares, e o museu também aproveitou as obras na sala para uma campanha arqueológica, "fundamental para perceber as várias etapas construtivas a que o espaço esteve sujeito, desde a sua fundação no início do século XVI".

Manuel dos Santos, com produção ativa entre 1690-1725, é ainda pouco conhecido do público, ou apenas associável a dois conjuntos de azulejos do primeiro quartel do século XVIII, aponta o MNAZ.

Segundo o museu, porém, Manuel dos Santos foi um dos pintores de azulejos "mais extraordinários que exerceram atividade em Portugal, não sendo em múltiplos aspetos inferior a António de Oliveira Bernardes, considerado unanimemente como o pintor mais notável do chamado `Ciclo dos Mestres`, de cerca de 1690 até próximo de 1725".

O Ciclo dos Mestres é a designação correspondente ao período áureo da azulejaria portuguesa, da viragem do século XVII para o seguinte, que surgiu sobretudo como reação às importações holandesas.

O MNAZ possui um serviço educativo que organiza habitualmente visitas guiadas e ateliês de cerâmica e de pintura de azulejo.

O museu está instalado em Lisboa, no antigo Mosteiro da Madre de Deus, fundado em 1509 pela rainha D. Leonor, cujos espaços arquitetónicos se encontram integrados no circuito de visita do museu

O acervo do museu cobre um período entre os séculos XV e início do XIX, tendo sido sucessivamente enriquecido com novas peças que estabelecem um percurso entre a azulejaria arcaica, da segunda metade do século XV, e a produção azulejar contemporânea.

De acordo com o MNAZ, os trabalhos de intervenção na nova sala, que será inaugurada na quarta-feira, às 18:30, foram pagos pela Fundação Millennium bcp.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti
http://www.rtp.pt/noticias/index.php?article=827695&tm=4&layout=121&visual=49

Mostra explora a influência da estética chinesa - Metropolitan Museum, NY. China: Through the Looking Glass

Com proporções equivalentes ao gigantismo de seu território, sua população e reserva cambial - 9,6 milhões de km², quase 1,5 bilhão de habitantes e perto de US$ 3 trilhões -, a República Popular da China é reverenciada numa das maiores exposições já realizadas pelo Metropolitan Museum, em NY. China: Through the Looking Glass explora a influência da estética do país na imaginação de designers de moda no Ocidente, impressiona como uma viagem cinematográfica e se impõe em 2.800 m² de galerias em três andares.



No total, são cerca de 150 trajes e acessórios criados por mais de 40 estilistas. As peças principais estão rodeadas por incontáveis objetos do acervo do Met, muitos milenares, escolhidos para contextualizar o impacto da arte e da cultura chinesas sobre a moda ocidental desde meados do século 18. Aberta ao público na quinta, 7, China: Through the Looking Glass fica em exibição até 16 de agosto.

China: Through the Looking Glass



Originalmente pensada como uma das exposições que marcam, este ano, o centenário do Departamento de Arte Asiática do Met (que abriga a maior coleção deste segmento no Ocidente, com mais de 35 mil objetos), a mostra ocuparia as duas galerias do Costume Institute, o centro de moda do museu, e três das 53 galerias do departamento. Mas cresceu tanto que acabou tomando 15 galerias - o triplo do espaço normalmente ocupado pelo Costume Institute nas duas exposições especiais de moda que promove anualmente. Além do material dos dois principais grupos curatoriais envolvidos nessa produção, China: Through the Looking Glass exibe objetos cedidos por mais de 60 museus e designers asiáticos, europeus, da Austrália e da Nova Zelândia.



Filmes



Assim como a realidade na tela dos cinemas, a exposição não é exatamente sobre a China, "mas uma fantasia coletiva a respeito dela", explica Andrew Bolton, curador do Costume Institute. Por isso, ele quis dar ao visitante uma sensação parecida com a da personagem de Lewis Carroll no livro Alice Através do Espelho - e o Que Ela Encontrou Lá, onde buscou o título dessa enorme produção. Para tanto, a mostra teve direção artística do cineasta chinês Wong Kar-wai, premiado no Festival de Cannes de 1997 pelo filme Felizes Juntos.



"Os filmes geralmente são a primeira lente através da qual designers ocidentais de moda encontram imagens do vestuário chinês", diz o curador.



Cada galeria da exposição exibe trechos de filmes relacionados ao que contém, salientando a importância do cinema na criatividade de estilistas como Balenciaga, Alexander McQueen, Coco Chanel, Christian Dior, Yves Saint Laurent, John Galliano, Paul Poiret, Jean Paul Gaultier, Vivienne Westwood e mais outros tantos.



Na que é devotada à China Imperial, por exemplo, se projetam cenas de O Último Imperador, de Bertolucci. Ali, a peça central é o robe de dragão que pertenceu a Pu Yi, o personagem real daquela história. A roupa foi usada pelo pequeno imperador logo depois de ele ser coroado, aos 2 anos, e é uma das obras-primas cedidas para a exposição pelo Museu do Palácio, de Pequim.

A instalação toda se desenrola como uma série de stills, as fotos feitas num set de filmagem para promoção. Won não só editou todos os filmes exibidos como criou trilha sonora para a mostra também baseada no cinema. As salas foram desenhadas com recursos cinematográficos, como o uso de portas e corredores para silhuetar os trajes e enfeites de cabeça criados pelo inglês Steven James.



Com várias entradas e ocupando todo o Costume Institute, no subsolo, e todas as galerias chinesas do Departamento de Arte Asiática nos dois primeiros andares do museu, a sequência de salas cria um ambiente desorientador como o mundo que Carroll imaginou para sua menina. O ritmo entre elas é dado por efeitos de iluminação de Philippe Le Sourd, parceiro de Won em vários filmes: em algumas, como as dedicadas à seda, caligrafia e porcelana azul e branca, ele é intimista; em outras, como nas áreas que exibem criações inspiradas na Ópera de Pequim, é dramático e teatral.



De Qing a Mao



A influência do lado oriental do mundo sobre a moda no Ocidente já podia ser percebida no século 1.º, quando brotou o comércio de seda entre a China e o Império Romano. Mas a exposição enquadra seu foco no ponto alto da chinoiserie, a imitação de estilos chineses feita na arte ocidental, em meados do século 18. "Artistas fazem conexões, não se inibem por barreiras de tempo, espaço ou cultura. O desafio foi descobrir nos objetos a fonte de inspiração deles", comenta Maxwell Hearn, curador do Departamento de Arte Asiática.



Essa inspiração na longa história chinesa gravita quase sempre em torno da dinastia Qing (1644-1911), da República da China (1912-1949), e da atual República Popular da China. Os respectivos símbolos de cada uma dessas três épocas são o robe Manchu, o moderno vestido qipao (pronuncia-se ‘tchipao’), e o prático e funcional terno Zhongshan (cidade da província de Guangdong). Este ficou conhecido no Ocidente como o terno Mao por ser o inconfundível uniforme de Mao Tsé-tung, o líder comunista chinês.



Mas, segundo observa Andrew Bolton, os estilistas ocidentais não reproduzem cópias ao citar objetos ou trajes chineses no desenho de suas criações. Como no mundo imaginário encontrado no espelho pela Alice da história de Carroll, compara o curador, eles refletem as tradições artísticas e culturais do país "e as reinterpretam por meio de construções pós-modernas aparentemente paradoxais". Como extensão exótica de um país fictício, a China dos estilistas ocidentais de moda existe apenas na imaginação deles.

fonte:) @edisonmariotti #edisonmariotti 
https://br.noticias.yahoo.com/mostra-explora-influ%C3%AAncia-est%C3%A9tica-chinesa-163300936.html
http://www.metmuseum.org/exhibitions/listings/2015/china-through-the-looking-glass

About The Metropolitan Museum of Art - Sobre o Metropolitan Museum of Art



The Metropolitan Museum of Art is the largest museum in the Western Hemisphere, one of the most iconic art museums in the world and one of New York City’s most visited attractions. Over two million square feet in area, with more than two million works of art, the quantity of art here is second only to the quality of art. From legendary works by Dutch masters like Rembrandt and Van Gogh to vibrant modern art by Pollock and Noguchi, to dazzling displays of jewelry and costumes and an entire Egyptian temple, the Metropolitan Museum of Art presents a breathtaking, and dizzying, vista of the world's greatest treasures. 

The Metropolitan Museum of Art

Every New Yorker has a favorite section of the Metropolitan Museum of Art but some pieces and collections are widely acknowledged as "must sees": 

The Egyptian collection covers 4,000 years of history and includes mummies, sarcophagi, and displays of hieroglyphics and jewelry sure to excite kids and Indiana Jones fans. The Temple of Dendur, which was commissioned to honor the goddess Isis (circa 15 BC) and transported brick-by-brick from the Nile in the 1960s, is one of the most dramatic and popular exhibits in the museum. 

For the more traditionally inclined, the European Paintings collection includes famous Old Master paintings by Rembrandt, Vermeer, Velázquez, Goya, Brueghel, El Greco and Caravaggio, and Impressionist and Post-Impressionist works by Manet, Monet, Van Gogh, Degas, Renoir, Cézanne and Picasso. Be sure to see Velázquez' Juan de Pareja, Vermeer'sYoung Woman with a Water Pitcher, Rembrandt's Aristotle with a Bust of Homer, and Van Gogh's Wheat Field with Cypresses. 

The museum’s fifteen galleries for the Art of the Arab Lands, Turkey, Iran, Central Asia, and Later South Asia traces the course of Islamic civilization over 13 centuries and includes an 11-foot-high mosaic-tiled 14th-century prayer niche, a wood-panelled reception hall and the Simonetti Carpet, woven around 1500. 

Opened in early 2012, the Metropolitan Museum of Art’s revitalized American Wing (a.k.a. The New American Wing Galleries for Paintings, Sculpture, and Decorative Arts) is 30,000 square feet of open, skylit space showcasing one of the best and most extensive collections of American art in the country. The highlight here is Emanuel Gottlieb Leutze's magnificent 1851 painting, Washington Crossing the Delaware. 

With its displays of knights on armored models of horses, the Arms and Armor section features swords, armor and other weapons from both East and West, and is a favorite with kids and history buffs. 

The Asian art collection is internationally known for its collection of Chinese painting and calligraphy; highlights include a print of Hokusai's famous Under the Wave off Kanagawa. 

The Greek and Roman art collection dates from the opening of the museum, and contains more than 17,000 pieces, including the famous limestone Amathus Sarcophagus and wall paintings that were excavated from two villas on the slopes of Mount Vesuvius. It is known around the world for its Greek vases and grave reliefs, and for its marble and bronze Roman portrait busts. 

The Metropolitan Museum of Art is famous for its exhibits of complete rooms and courtyards, including an intact room from a Frank Lloyd Wright home (in the American Wing), a bedroom from a Roman Villa (in the Greek and Roman gallery), and a Ming Dynasty-style garden court (in the Asian art collection). 

You could spend a week exploring the galleries and corridors of the Metropolitan Museum of Art, but if you have only a day, or a few hours, prioritize your time before you begin; research current exhibitions in advance and familiarize yourself with the museum’s floor plan to locate major wings and collections and to identify what you most want to see. Be sure to allow a little extra time to linger a while on the grand steps to the museum. 

Opening hours 
The Metropolitan Museum of Art is open seven days a week. Sunday through Thursday the museum is open from 10am until 5:30 pm. Hours are extended on Fridays and Saturdays, when the museum is open 10am to 9pm. Note that the galleries are cleared 15 minutes before closing time. 

Good for kids? 
Older children who understand the "Do Not Touch" rule will love the Metropolitan Museum of Art. Some galleries are particular favorites with kids: the Egyptian collection (mummies, the Temple of Dendur); the Arms and Armor collection; the courtyards and room displays; and the costume collections (for kids interested in fashion). The museum also provides family- and child-oriented maps and audio guides, and free drop-in programs for kids with their parents. 

Did you know? 
Performances on instruments from tremendous collection of over 5,000 instruments (which includes the oldest piano in existence and several Stradivari violins) can be heard on the first Wednesday of each month, free with museum admission. 

After soaking in all the amazing works of art inside the museum, you can head to the Metropolitan Museum of Art’s Roof Garden Cafe and Martini Bar (open May through October) and soak in one of the best views in town - Central Park and the skyline; it’s a favorite with locals and visitors alike and the perfect spot to enjoy temporary sculpture exhibitions and light fare against a stunning backdrop. 

Admission to the Metropolitan Museum of Art includes all special exhibits and same-week admission to the Cloisters Museum and Gardens - the museum's branch for Medieval Art in Fort Tryon Park in Northern Manhattan. 



fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.newyork.com/attractions/the-metropolitan-museum-of-art/



--.br
Sobre o Metropolitan Museum of Art

O Metropolitan Museum of Art é o maior museu do Hemisfério Ocidental, um dos museus de arte mais emblemáticos do mundo e uma das atrações mais visitadas de Nova Iorque. Mais de dois milhões de pés quadrados de área, com mais de dois milhões de obras de arte, a quantidade de arte aqui é apenas a segunda a qualidade da arte. A partir obras lendárias por mestres holandeses como Rembrandt e Van Gogh da vibrante arte moderna de Pollock e Noguchi, a exibe deslumbrantes de jóias e trajes e todo um templo egípcio, o Metropolitan Museum of Art apresenta uma deslumbrante e vertiginosa, vista do mundo grande tesouros.

Cada New Yorker tem uma seção favorita do Metropolitan Museum of Art, mas algumas peças e coleções são amplamente reconhecidos como "must vê":

A coleção egípcia abrange 4.000 anos de história e inclui múmias, sarcófagos, e mostra de hieróglifos e jóias certo para excitar as crianças e fãs de Indiana Jones. O Templo de Dendur, que foi encomendada para homenagear a deusa Isis (cerca de 15 aC) e transportado tijolo por tijolo do Nilo na década de 1960, é uma das peças mais dramáticas e populares no museu.

Para os mais tradicionalmente inclinado, a coleção inclui pinturas Europeia famosas pinturas velho mestre de Rembrandt, Vermeer, Velázquez, Goya, Brueghel, El Greco e Caravaggio, e obras impressionistas e pós-impressionistas de Manet, Monet, Van Gogh, Degas, Renoir, Cézanne e Picasso. Certifique-se de ver Velázquez 'Juan de Pareja, A jovem mulher de Vermeer com um jarro de água, Aristóteles de Rembrandt com um busto do local, e Campo de trigo de Van Gogh com ciprestes.

Quinze galerias do museu para a arte das Terras Árabes Unidos, Turquia, Irã, Ásia Central, e mais tarde no Sul da Ásia traça o curso da civilização islâmica mais de 13 séculos e inclui um 11 pés de altura nicho de oração mosaico de azulejos do século 14, um sala de recepção com painéis de madeira ea Simonetti Tapete, tecidas em torno de 1500.

Inaugurado no início de 2012, o Metropolitan Museum of de Arte revitalizada americana Wing (aka The New American Asa Galerias de Pintura, Escultura e Artes Decorativas) é de 30.000 pés quadrados de aberto, o espaço skylit apresentando um dos melhores e mais extensas colecções de arte americana no país. O destaque aqui é magnífica pintura de Emanuel Gottlieb Leutze 1851, Washington que cruza o Delaware.

Com suas exposições de cavaleiros em modelos blindados de cavalos, a seção de armas e armaduras apresenta espadas, armaduras e outras armas de Oriente e do Ocidente, e é um favorito com as crianças e os aficionados por história.

A coleção de arte asiática é internacionalmente conhecido pela sua colecção de pintura e caligrafia chinesa; destaques incluem uma impressão de Hokusai do famoso sob a onda fora de Kanagawa.

As datas coleção de arte grega e romana da abertura do museu, e contém mais de 17.000 peças, incluindo o famoso calcário Amathus Sarcófago e pinturas murais que foram escavados a partir de duas moradias nas encostas do Monte Vesúvio. Ele é conhecido em todo o mundo pelas suas vasos gregos e graves relevos, e para os seus mármore e bronze bustos romanos.

O Metropolitan Museum of Art é famosa por suas exposições de salas e pátios completas, incluindo um quarto intacto de uma casa de Frank Lloyd Wright (na Ala americana), um quarto de uma Villa Romana (na galeria grega e romana) e um Ming Dynasty tribunal jardim de estilo (na coleção de arte asiática).

Você pode passar uma semana explorando as galerias e corredores do Metropolitan Museum of Art, mas se você tiver apenas um dia ou poucas horas, priorizar o seu tempo antes de começar; pesquisar exposições atuais com antecedência e se familiarizar com piso plano do museu para localizar grandes asas e coleções e identificar o que você mais quer ver. Certifique-se de permitir um pouco de tempo extra para passar o tempo nos grandes passos para o museu.

Horário de funcionamento
O Metropolitan Museum of Art está aberto sete dias por semana. De domingo a quinta-feira o museu está aberto das 10h até 17:30. Horas são estendidas às sextas-feiras e sábados, quando o museu é aberto 10h para 9pm. Note-se que as galerias são apuradas 15 minutos antes da hora de encerramento.

Bom para as crianças?
As crianças mais velhas que entendem a regra de "não tocar" vai adorar o Museu Metropolitano de Arte. Algumas galerias são favoritos particulares com crianças: a coleção egípcia (múmias, o Templo de Dendur); a armas e armaduras coleção; os pátios e sala de exposições; e as coleções de roupa (para crianças interessadas em moda). O museu também fornece mapas família- e voltados para crianças e guias de áudio e programas de drop-in grátis para crianças com seus pais.

Você sabia?
Performances sobre instrumentos de enorme coleção de mais de 5.000 instrumentos (que inclui o piano mais antigo em existência e vários violinos Stradivari) pode ser ouvido na primeira quarta-feira de cada mês, com livre acesso aos museus.

Após a imersão em todas as incríveis obras de arte dentro do museu, você pode ir para o Metropolitan Museum of do Art Roof Garden Cafe e Martini Bar (aberto de maio a outubro) e mergulhe em uma das melhores vistas da cidade - Central Park e do horizonte ; que é um favorito com os moradores e visitantes eo local perfeito para desfrutar de exposições de escultura temporários e pratos leves contra um cenário deslumbrante.

A entrada para o Metropolitan Museum of Art inclui exposições especiais e todos admissão mesmo semanas para o Museu Cloisters and Gardens - filial do museu de arte medieval em Fort Tryon Park em Northern Manhattan.

Metropolitan Museum of Art Horas e informações sobre localização

Cultura BRASILEIRA - Os novos donos da internet: Classe C, de conectados. á são mais de 48,3 milhões de usuários da classe C no Brasil, superando a população digital de países como México e Itália, até mesmo o total de habitantes do Canadá. -- Brazilian culture - The new owners of the Internet: Class C, connected. They are more than 48.3 million users of the C class in Brazil, overcoming the digital population of countries like Mexico and Italy, even the total population of Canada.

RESUMO
Primeiro, veio o carnê da prestação do fogão novo, da geladeira, da TV de plasma, do sofá, dos aparelhos de som e DVD, todos comprados pessoalmente em uma loja de bairro ou do centro da cidade. Até que o primeiro computador entrou em casa, também parcelado em várias vezes, e abriu as portas da classe C para um universo de possibilidades ainda não explorado:, a internet. Desde então, muita coisa mudou. A porta de entrada já é o smartphone e se tornou impossível falar do universo digital brasileiro sem conhecer a fundo a classe C, ou melhor, os novos donos da internet. Eles representam 54% dos brasileiros on-line e são o tema do novo estudo do Google “Classe C, de Conectados”, em parceria com o Instituto Data Popular.




A inclusão social na internet é fato, veio para ficar e transformar o jeito das pessoas e das marcas se relacionarem. Já são mais de 48,3 milhões de usuários da classe C no Brasil, superando a população digital de países como México e Itália, até mesmo o total de habitantes do Canadá. São pessoas que estão buscando, assistindo conteúdo, comentando e compartilhando informações nos mais variados formatos, canais e dispositivos.



Seria de esperar que, com tudo isso, novos fenômenos surgissem e com eles uma série de quebras de paradigmas que chacoalhassem os conceitos e os preconceitos. O que de fato ocorreu. Hoje, a classe C é o segmento mais poderoso da internet brasileira, ocupando a maioria absoluta dos acessos à rede.



Para se ter uma ideia, em menos de uma década, enquanto a população brasileira cresceu 10%, a classe média emergente brasileira cresceu 204%, ultrapassando em mais da metade o número absoluto de pessoas das classes AB.

Tamanha mudança pode ser vista como desafios e oportunidades para as marcas. Afinal, os novos donos da internet movimentam 495 bilhões de reais em renda própria por ano. O valor é maior que o consumo das famílias da Suíça ou de Portugal. Uma cifra como essa é grande o suficiente para tornar qualquer grupo influente, não apenas sobre a ótica do mercado, mas também pelas lentes da cultura e do comportamento.

Livre de preconceitos, a internet abre portas para uma nova relação de isonomia entre classes sociais. Onde as influências se misturam de modo orgânico e dão origem a novas expressões. Batizado de fenômeno “unclassed”, essa mistura “hi-low” dita o tom das novas experiências no universo digital.

Um exemplo curioso dessa mistura é o sucesso contagiante dos MCs. Se existe alguém que ainda não ouviu falar do MC Guimê, uma das estrelas dofunk ostentação, das periferias paulistanas, certamente não ficará imune por muito tempo. O baixista do grupo americano Red Hot Chilli Peppers, Flea, conhece e até tocou um trecho da música “Plaquê de 100” do funkeiro em um vídeo postado no ano passado. No mesmo ano, Guimê se torna sensação nacional com a música "País do Futebol", que passa a ser tema da novelaGeração Brasil, da TV Globo, e vira uma espécie de hino em ano de Copa do Mundo. O vídeo, com participações do rapper Emicida e do jogador Neymar, já alcançou mais de 48 milhões de visualizações no YouTube.

Algumas marcas estão se jogando de cabeça nessa mistura unclassed. É o caso de Veja, da Reckitt Benckiser, que, para comemorar seus 45 anos de marca, produziu um clipe exclusivo para o YouTube com a funkeira Valesca Popozuda. O resultado é um hit com mais de 7 milhões de visualizações até o momento.

A classe C mobile

Ninguém mais, ou pelo menos quase ninguém, compra um smartphone hoje em dia apenas para fazer chamadas telefônicas. Desde que esses pequenos aparelhos foram dotados de inteligência, tornaram-se verdadeiros objetos de desejo, arriscando dizer “quase adoração”. Para muitos, é praticamente um item de necessidade básica, sem o qual não se vive bem, nem se está completo. A estimativa é que até 2020 cerca de 80% da população adulta do planeta tenha um smartphone, segundo reportagem de fevereiro deste ano da revista The Economist. Com a classe C não poderia ser diferente.

O avanço tecnológico dos smartphones, aliado à elevação da renda e o acesso ao crédito mais fácil, tornou esse desejo possível e, em pouco tempo, quase metade dos internautas (47%) possuem smartphones, número que cresce a cada dia. Essa explosão tecnológica ao alcance das mãos valorizou ainda mais a mobilidade. Os planos de telefonia móvel se adaptaram ao bolso dos planos pré-pagos. Em pouco tempo, a classe C também passou a ver a vida pela pequena tela dos seus companheiros de bolso com mais frequência.

O resultado disso é que o desktop deixou de ser o dispositivo que oferecia a primeira experiência com a internet. Esse papel foi passado aos smartphonesque, de modo geral, são mais baratos que os computadores de mesa outablets. A tendência é que isso seja mais comum, principalmente entre os jovens, que ganharam ou compraram o celular antes mesmo do computador.

O que contribuiu para que o acesso à internet se tornasse uma rotina diária para a maioria foi, exatamente, a facilidade de manusear e de levar esses dispositivos para todos os lugares.



Para as marcas, portanto, ingressar em conteúdos presentes em plataformas e formatos responsivos passa a ser determinante para atingir um público, cuja disposição é se tornar ainda mais mobile. Outro desafio é atrair a atenção desse pessoal que se divide em telas. Um estudo recente realizado pela Global Web Index apelidou o país de “a nação de second-screeners”, ao afirmar que 86% dos brasileiros usam o smartphone enquanto assistem TV.


O comportamento digital da classe C

Quem anda de ônibus, trem ou metrô certamente já viu essa cena. Pessoas sentadas, ou em pé, de cabeça baixa teclando, ouvindo música, jogando, assistindo a um capítulo da novela ou à partida de futebol e, claro, conversando nos seus smartphones. Seja em casa ou na rua, eles estão sempre conectados. Já são 46% de heavy users da classe C.

Mas isso não os faz experts em tecnologia. Uma das conclusões do estudo é que o baixo repertório da vida fora da internet, leia-se baixa escolaridade, tem um impacto direto no comportamento on-line. Isso implica na construção de conteúdos e mensagens audiovisuais com maior uso em português do que inglês.

Podemos dividir as atividades dos novos donos da internet em três pilares fundamentais:

• Comunicação - Como se expressam?

Chega de passividade, a Classe C chegou no digital para participar. Shares, comentários e trocas de mensagens instantâneas estão no topo das atividades desse público, com 85%. Na opinião de especialistas, diferentemente do papel que a TV desempenhava na informação e na formação de opinião, a internet é a vitrine pela qual as pessoas se mostram e expressam seus gostos e opiniões.



• Informação - Como se informam?

81% dos que se identificam como usuários da classe C buscam informação em diferentes plataformas. A internet tem ajudado na ampliação de repertório dos novos donos da internet.
O mobile é a tela protagonista nessa busca incessante por novos conhecimentos.



• Entretenimento - Como se divertem?

A internet também é entretenimento, disputando a atenção do usuário e das marcas com a televisão, o cinema e outras formas de diversão. Os formatos em vídeo são os preferidos da classe C conectada e os canais de humor são responsáveis pelos maiores hits.

O maior representante dessa nova grade de entretenimento on demand é o canal Porta dos Fundos, que está prestes a atingir a meta de 10 milhões de assinantes em seu canal.



Mais do que entender que a Classe C se tornou protagonista no universo digital, as marcas precisam estar atentas aos novos comportamentos e hábitos destes consumidores.

A capacidade da internet de aproximar indivíduos, assuntos e grupos sociais que, fora dela, dificilmente se encontrariam, está provocando uma ruptura na maneira como pensamos os perfis digitais. A questão vai além da discussão prática de canais e se estende para o desafio de comunicar com relevância e aderência para os novos donos da internet.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti https://www.googl e.com.br/think/research- studies/novos-donos-internet-classe-c- conectados-brasil.html