Ouvir o texto...

segunda-feira, 13 de julho de 2015

MUSEO COMO INSTITUCIÓN -- · en INSTITUCIONES, MUSEO,MUSEOGRAFÍA, MUSEOLOGÍA, PATRIMONIO. ·

De manera general, el término institución designa una convención establecida de mutuo acuerdo entre los hombres y, aunque de carácter arbitrario, se encuentra históricamente datada. Las instituciones constituyen un conjunto diversificado de soluciones aportadas por el hombre a los problemas planteados por las necesidades naturales vividas en sociedad (Malinowski, 1944). De manera más específica la institución designa, principalmente, a un organismo público o privado establecido por la sociedad para responder a una necesidad concreta. El museo es una institución por cuanto se trata de un organismo regido por un sistema jurídico de derecho público o privado. En efecto, ya sea que se fundamente en la noción de dominio público (a partir de la Revolución Francesa) o de fideicomiso (public trust en el derecho anglosajón) muestra, más allá de las divergencias, un acuerdo mutuo y convencional entre las personas que la componen.



El término institución, cuando está asociado al calificativo “museal” (en su relación con el museo; a nosotros esa palabreja no nos gusta en absoluto, pero…), se emplea frecuentemente como sinónimo de “museo” a fin de evitar repeticiones frecuentes. El concepto de institución es medular en lo que concierne a la problemática del museo que distingue tres acepciones precisas.


1. Existen dos niveles de institución, acordes con la naturaleza de las necesidades que satisfacen. Estas necesidades pueden ser biológicas y primarias (necesidad de comer, reproducirse, dormir, etcétera) o bien secundarias, como resultantes de las exigencias de la vida en sociedad (necesidad de organización, defensa, salud, etcétera). Dos tipos de institución, igualmente apremiantes, responden a estos dos niveles: por una parte, el alimento, el casamiento, el alojamiento y por la otra, el estado, el ejército, el hospital. Mientras responda a una necesidad social (la relación sensible con los objetos) el museo pertenece a la segunda categoría.

Museo Marítimo de Lingang New City (China)

2. El ICOM define al museo como una institución permanente al servicio de la sociedad y de su desarrollo. En este sentido, constituye un conjunto de estructuras creadas por el hombre en el campo museal, organizadas con el fin de establecer su relación sensible con los objetos. La institución-museo, creada y mantenida por la sociedad, se basa en un conjunto de normas (medidas de conservación preventiva, prohibición de tocar los objetos o de exponer sustitutos presentándolos como originales.) fundadas sobre un sistema de valores: la preservación del patrimonio, la exposición de obras de arte y de especímenes únicos, la difusión de los conocimientos científicos actuales, etcétera. Subrayar el carácter institucional del museo significa – por ejemplo – reafirmar su rol normativo y la autoridad que ejerce sobre la ciencia y las bellas artes o la idea de que permanece “al servicio de la sociedad y de su desarrollo”.



3. Contrariamente al inglés que no hace una distinción precisa y de manera general, al uso que se le da en Bélgica y Canadá, los términos institución y establecimiento no son sinónimos. El museo como institución se distingue del museo concebido como establecimiento, lugar particular y concreto: “El establecimiento museal es una forma concreta de la institución museal” (Maroevic, 2007). Se observa que la polémica acerca del término institución, aún su pura y simple negación (como es el caso del museo imaginario de Malraux o del museo ficticio del artista Marcel Broodhaers), no trae aparejada al mismo tiempo la salida del campo museal, en la medida en que este último se puede concebir fuera del marco institucional. En su significado más estricto, la expresión “museo virtual” (museo en potencia) da cuenta de experiencias museales al margen de la realidad institucional.



Es por esta razón que muchos países, principalmente Canadá y Bélgica, han recurrido a la expresión institución museal para distinguir un establecimiento que no presenta el conjunto de características de un museo clásico. “Por instituciones museales se entienden los establecimientos sin fines de lucro: museos, centros de exposición y lugares de interpretación que, además de las funciones de adquisición, conservación, investigación y gestión de colecciones asumidas por algunos, tienen en común el hecho de ser lugares de educación y de difusión consagrados al arte, a la historia y a las ciencias” (Sociedad de Museos y Observatorio de la Cultura y las Comunidades de Québec, 2004).


4. Por último, el término “institución museal” se puede definir, al igual que una “institución financiera” (el FMI o el Banco Mundial), como el conjunto de organismos nacionales o internacionales que rigen el funcio- namiento de los museos, tales como el ICOM o la antigua Dirección de Museos de Francia.



INSTITUCIÓN

s. f. (del latín institutio, convención, establecimiento, disposición). Equivalente ing.: institution; fr.: institution; al.: Institution; it.: istituzione; port.: instituiçāo.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti Espacio Visual Europa (EVE)

François Mairesse y André Desvallées para ICOM

Estudante de 15 anos encontra erro matemático, no Museu de Ciência de Boston, nos Estados Unidos.

O estudante do ensino médio Joseph Rosenfeld, 15, descobriu um erro matemático em uma exposição fixa há mais de 30 anos  As informações são do site britânico "Daily Mail".


Um dos painéis da mostra apresentava um erro na equação da proporção áurea, que é usada em diversas áreas, como geometria, arquitetura e artes plásticas. Joseph notou que a equação apresentava um sinal de subtração no lugar de um sinal de adição.

Depois de visitar a exposição, Joseph deixou um recado na recepção do museu apontando o erro. Em resposta, a administração do local enviou uma carta ao estudante avisando que o painel seria corrigido. 

Em uma nota publicada no Twitter, o Museu de Ciência de Boston comemorou o entusiasmo de Joseph com a exposição. "É ótimo que, pelo país, as pessoas discutam matemática e ciência e que, neste processo, nós também conseguimos aprender algo", afirmou a administração do museu.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti
http://educacao.uol.com.br/noticias/2015/07/08/estudante-de-15-anos-encontra-erro-matematico-em-museu.htm

Museu de São Carlos, São Paulo, Brasil, é reinaugurado com mostra sobre a Revolução de 32

Espaço reúne objetos, documentos e réplicas como a do 'trem da morte'.


Reinaugurado após passar quase dois anos em reforma, o Museu de São Carlos (SP) apresenta ao público a exposição "A Guerra Civil de 1932", que reúne objetos, documentos e réplicas de peças presentes na luta que mobilizou o Estado de São Paulo contra Getulio Vargas e em prol de uma Constituição.

São morteiros, armas, munição e capacetes, além de itens como a miniatura do “trem fantasma da morte”. A locomotiva recebeu esse nome porque, enquanto seu farol cegava os oponentes, deixando-os vulneráveis, soldados embarcados disparavam e, muitas vezes, acertavam o alvo.

Miniatura do 'trem fantasma da morte' é uma das
atrações da exposição (Foto: Reprodução/EPTV)

“O museu foi reaberto há dois meses. Ele ficou quase dois anos em reforma. Nós refizemos toda a forração do museu, em algumas salas nós mantivemos a espessura original do forro que era utilizado aqui no prédio da estação de São Carlos, nós também revitalizamos o piso e hoje o museu está aberto à população com essa exposição 'A Guerra Civil de 1932'", disse a chefe da unidade, Luana Vieira.

O museu está localizado na antiga Estação, na Praça Antônio Prado, e funciona aos sábados, domingos e feriados das 9h às 16h. De terça a sexta, o horário de funcionamento é das 9h às 17h. A entrada é gratuita. Mais informações: (16) 3373-2700.

História
Em 1930, um ano depois da crise do café, Getúlio Vargas assumiu o país. No governo provisório, o presidente nomeou interventores para governar São Paulo. Contrariados, os grandes fazendeiros de café começaram a organizar um movimento no estado para derrubar Vargas e pedir uma nova constituição no país.

Como as reivindicações não foram atendidas, os paulistas começaram a se manifestar nas ruas contra o governo de Vargas. Em um desses protestos, em maio de 1932, uma reação policial provocou a morte de estudantes que militavam contra o governo, Martins, Miragaia, Dráusio e Camargo. As iniciais dos nomes (MMDC) se tornaram símbolo da revolução.

A revolução de 32 teve duração três meses. Neste período 135 mil homens participaram da batalha. Do lado paulista, 850 soldados perderam a vida.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti
http://g1.globo.com/sp/sao-carlos-regiao/noticia/2015/07/museu-de-sao-carlos-e-reinaugurado-com-mostra-sobre-revolucao-de-32.html

BESANÇON : HOMMAGE MULTILINGUE À VICTOR HUGO AU MUSÉE - La sublime écriture du plus célèbre bisontin transcende les cultures.

Croatie, République Tchèque, Nigeria, États-Unis, Ukraine, Iran, Espagne ou encore Lettonie. De nombreux pays étaient représentés au sein du groupe de professeurs de français langue étrangère (FLE) venus au 140, Grande-Rue pendant leur stage d’été au CLA, le Centre de linguistique appliquée. La maison natale de Victor Hugo a accueilli la 1re de 5 sessions d’une petite trentaine de personnes venues découvrir des éléments de la vie de Victor Hugo.


Tatiana Fedorova (à droite) présente la version
russe de « L’homme qui rit ». Photo Nicolas BARREAU

Avant sa venue à Besançon, Aya Habib ne savait pas que l’auteur y était né. Mais la professeur de FLE au Caire connaît bien l’œuvre. Même si, étudiante, elle la trouvait un peu trop sombre. « Oui, c’est triste, mais Hernani est une pièce superbe », ajoute sa collègue. Flashs et selfies se succèdent dans la maison qui, « oui Madame, a vu naître Victor Hugo ». La Sénégalaise est impressionnée. Il faut dire que l’homme a partout dans le monde une forte notoriété. « Tu veux t’enfuir ? Je vais revenir. Et les soldats riaient avec leurs officiers », récite Tatiana Fedorova. « En Russie, c’est le nom connu par tous, qu’on étudie ou non le français. Tout le monde connaît Cosette, Jean Valjean », ajoute-elle en souriant.

Remise de livres anciens

La professeur russe a apporté une impression de 1970 de « L’homme qui rit ». Car c’est entre autre l’objet de leur venue. Depuis l’an dernier, « certains d’entre vous apportent un livre de Victor Hugo et, en échange, la Ville de Besançon vous donne un objet qui raconte un peu l’auteur », explique l’élu Pascal Curie.

La bibliothèque internationale de la maison natale s’est donc bien étoffée cette année. Sanaz Attary a ainsi donné la version persane de Notre-Dame de Paris. L’ouvrage, incontestablement de longue date est de ces livres d’enfance qu’apportent non sans émotion certains stagiaires. Car les étudiants français ne sont pas les seuls à savourer la fine plume de l’écrivain : « En Iran, quand on est adolescent, on lit Victor Hugo. Les Misérables sont très connus », témoigne la fondatrice d’un institut de langues. Les combats divers et variés de l’écrivain engagé sont présentés. Arlette Burgy explique ainsi aux nombreuses femmes présentes que « Victor Hugo a été le 1er à demander qu’on ait le droit de vote ».

En offrant des traductions d’œuvres de Victor Hugo, les professeurs de FLE ont apporté une partie de leur culture en sa maison natale. En écoutant parler des combats de l’écrivain, c’est cette fois sa culture d’engagement et d’humanisme qu’ils pourront contribuer à insuffler dans les quatre coins du monde.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.estrepublicain.fr/

Étienne LOYAT

série 2/6 - Muzeu de istorie a farmaciei: Prima farmacie montanistică din România.

În 1780, şe ştia despre farmacie şi la Viena, de unde erau solicitate medicamente chiar pentru casa imperială. „Medicamentele se fabricau şi în Viena, dar problema nu era legată de denumirile similare, ci, în acest caz, important era solul din care proveneau plantele ce serveau la reţetar. Solul Oraviţei era de o calitate mai bună pentru mentă, de exemplu.”




Până în 1790, farmaciile din Banatul Cameral includeau „La Vulturul Negru” (1735) şi „Misericordianul” (1737) din Timişoara sau „Vojtech” (1763) din Arad. În 1790, Johannes Lederer, un farmacist propriu-zis, care deja avea dreptul să prepare medicamente în laborator, a solicitat Direcţiei Montanistice un sediu pentru a amenaja o Berg Apotheke în aceeaşi clădire amintită la 1763, care să servească Bruderlade.

Un document, emis la 20 august 1790, menţionează existenţa unui punct farmaceutic, care asigura cu medicament toate cele patru districte montanistice. Într-un alt document, din data de 21 octombrie 1790, Johannes Lederer solicita Direcţiei Montanistice un ajutor în valoare de 150 de florini. Contractul de proprietate între Lederer şi Direcţia Montanistică a fost încheiat în 19 octombrie 1796, dată la care a intrat în activitate farmacia stabilă din Oraviţa, în aceeaşi clădire, prima farmacie montanistică organizată din Banat şi din spaţiul românesc.2)

Johannes Lederer fusese farmacist de campanie şi în Batalionul Banato-Ilir (Germano-Sârb), cu sediul la Biserica Albă, care a fost prezent în Bătălia de la Arcole (1796). „Plutonul care apăra podul la al treilea atac al francezilor îl avea şi pe acest farmacist. Cutia lui de prim-ajutor se află în farmacia din Oraviţa”, spune prof. dr. Ionel Bota.





font: @edisonmariotti #edisonmariotti
colaboração: 

Corina Teretean




continuação: 15/07/2015  05:00hs ( Brasil ) série 3/6

Poeta macaense expõe trabalho no Museu da Língua Portuguesa, em São Paulo, Brasil

Poema de Zuza Zapata integra o projeto 'Poesia Agora'.
Artista faz mistura de poesia e música e acaba de lançar 2º álbum


O poeta macaense Zuza Zapata foi convidado para expor um de seus trabalhos no projeto "Poesia Agora", em cartaz até setembro no Museu da Língua Portuguesa, em São Paulo. Ele está entre os 500 poetas que participam da mostra onde a poesia aparece do jeito que a conhecemos, nos livros, mas também em formatos inusitados.

"Fiquei muito feliz por eles terem me procurado. Isso dá um super respaldo para o meu trabalho. Estar nesta exposição com outros poetas contemporâneos é uma grande honra. Essa exposição mostra que a poesia está muito viva no Brasil. Tem uma geração forte trabalhando a poesia e noto bastante isso no Rio, por exemplo, com a quantidade de saraus e produções artísticas voltadas para a poesia", afirma ele.

Zuza tem 31 anos, nasceu em Macaé, no litoral do Rio, e há dez anos mora na capital do estado. A mistura de poesia e música é a principal característica do álbum recém lançado, "Crônicas de Ontem e Outras Saudades". O trabalho pode ser conferido no site do artista. Ele costuma distribuir poesia nas ruas e acredita que a arte humaniza as pessoas.

"Não que todos vão virar artistas, mas a arte abre caminhos e possibilidades com seu poder transformador. Precisa-se mais do que nunca de sua utilização na sociedade", afirma ele.

Na exposição, os versos estão iluminados por centenas de lâmpadas que formam "escadas de poesia", recitados por crianças, homens e mulheres em caixas de som, descobertos dentro de megafones gigantes e televisões de tubo. Tem poesia até no espelho do banheiro. Há poetas de todas as partes do Brasil e de outros países também. O que todos têm em comum é o fato de escreverem suas rimas em português.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://g1.globo.com/rj