Ouvir o texto...

segunda-feira, 7 de dezembro de 2015

Chikamatsu Memorial Museum -- Chikamatsu Monzaemon (1653-1724) foi um dramaturgo japonês, considerado o "Shakespeare japonês"

Chikamatsu monzaemon (1653-1724) was a Japanese playwright who began his career writing historical dramas for kabuki and bunraku. Considered the "Japanese Shakespeare" wrote more than 100 plays, of which about 50 are still present in the kabuki repertoire.


Chikamatsu Monzaemo

Chikamatsu lent a kind of realism to your creations, tansformando the conflict between social obligations (giri) and human feelings (ninjo) in central theme of his plays, which focus were the passions and contradictions of the common man.

The bunraku lived his best time in the seventeenth century, through the talent of Chikamatsu and tayu Takemoto Gildayu (1651-1714). At that time, the puppets were operated by a single handler. Dolls with three handlers emerged in the mid-eighteenth century ..


Chikamatsu monzaemon was quoted in Japanese anime Naruto Shippuden, Masashi Kishimoto, in episode 26, when Chiyo character invoked ten white puppets, and Sasori, who faced the same, said they were the "Collection of 10 Chikamatsu" and Sasori also said chikamatsu monzaemon was the first puppet master.

Modern Times


(including the Edo Period)
The Chikamatsu Memorial Museum Foundation constructed the museum in honor of Chikamatsu Monzaemon in order to hand on to posterity the articles he left in Kosai-ji Temple. 
It was completed on November 22, 1975, the anniversary of his death. 

The museum exhibits 60 such articles and annually holds the Chikamatsu festival on the Sunday just before the anniversary of his death. Various performing arts connected with Chikamatsu are presented at the festival.




Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

Vamos compartilhar.



--br
Chikamatsu Monzaemon (1653-1724) foi um dramaturgo japonês que começou sua carreira escrevendo dramas históricos para kabuki e bunraku. Considerado o "Shakespeare japonês", escreveu mais de 100 peças teatrais, das quais cerca de 50 continuam atuais no repertório kabuki.

Chikamatsu Monzaemo


Chikamatsu emprestou uma espécie de realismo às suas criações, tansformando o conflito entre as obrigações sociais (giri) e os sentimentos humanos (ninjo) em tema central de suas peças, cujo enfoque eram as paixões e as contradições do homem comum.

O bunraku viveu o seu melhor momento no século XVII, por meio do talento de Chikamatsu e do tayu Takemoto Gildayu (1651-1714). Nesse tempo, os bonecos eram operados por um único manipulador. Bonecos com três manipuladores surgiram em meados do século XVIII..

Chikamatsu Monzaemon foi citado no anime japonês Naruto Shippuden, de Masashi Kishimoto, no episódio 26, quando a personagem Chiyo invocou dez marionetes brancas, e Sasori, que enfrentava a mesma, disse que elas eram a "Coleção dos 10 de Chikamatsu", e Sasori também disse que Chikamatsu Monzaemon foi o primeiro mestre de marionetes.




Modern Times

(including the Edo Period)
The Chikamatsu Memorial Museum Foundation constructed the museum in honor of Chikamatsu Monzaemon in order to hand on to posterity the articles he left in Kosai-ji Temple. 
It was completed on November 22, 1975, the anniversary of his death. 

The museum exhibits 60 such articles and annually holds the Chikamatsu festival on the Sunday just before the anniversary of his death. Various performing arts connected with Chikamatsu are presented at the festival.


Chikamatsu Monzaemon


Chikamatsu, detail oif a contemporary copy of an 18th-century hanging scroll; in the Tsubouchi Memorial Theatre Museum, Waseda University, Tokyo
Tsubouchi Memorial Theatre Museum, Waseda University, Tokyo




La tapisserie "Guernica" a trouvé son écrin dans le nouveau musée Unterlinden

Il n’en existe que trois exemplaires dans le monde, dont un appartient au musée Unterlinden de Colmar. Une reproduction de "Guernica" en laine tissée réalisée à la demande de Picasso. Une oeuvre trop fragile pour être exposée en permanence. Mais le nouveau musée qui ouvre ses portes le 12 décembre lui offre un nouvel écrin. L'accrochage de cette tapisserie monumentale a eu lieu ce week-end.


L'un des troix emplaires de "Guernica" en laine tissée réalisés par Jacqueline de la Baume Durrbach désormais visible en permanence dans le nouveau musée Unterlinden de Colmar © Culturebox / Capture d'écran

Elle dormait depuis trois ans dans les réserves du musée. Cette tapisserie monumentale de 7 mètres sur 3,30 mètres (un peu plus petite que l'original) d’après "Guernica", l’une des œuvres les plus célèbres de Pablo Picasso peinte en 1937 à Paris pour dénoncer le bombardement de la ville de Guernica par les nazis et les fascistes italiens à la demande de Franco.

Moins de vingt ans après ce drame, en 1955 Picasso confie au couple d’artistes René et Jacqueline Dürrbach la réalisation d’une tapisserie d’après "Guernica" et en trois exemplaires maximum. Le premier est exposée au siège de l’ONU à New-York, le deuxième au Musée d’art moderne de Gunma au Japon et enfin le troisième, propriété du musée colmarien.

Un musée qui se dote d’une nouvelle extension qui va doubler sa surface d’exposition. De quoi offrir un nouvel écrin pérenne pour ce "Guernica" de laine jusqu’ici peu exposé car trop fragile. La tapisserie trône désormais derrière une vitrine, protégée des attaques du temps, dans un espace où lumière, humidité et température sont régulées pour ne pas l’abîmer. 


Guernica : le manifeste universel contre la guerre de Picasso décrypté

Plus de 40 ans après sa mort, Pablo Picasso reste l’artiste le plus influent du monde. Deux expositions majeures lui sont consacré en cette fin d'année à Paris (Picasso.Mania au Grand Palais...

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

http://culturebox.francetvinfo.fr/expositions/la-tapisserie-guernica-a-trouve-son-ecrin-dans-le-nouveau-musee-unterlinden-231967

Mütter Museum of The College of Physicians of Philadelphia


The Mütter Museum of The College of Physicians of Philadelphia began as a donation from American surgeon Thomas Dent Mütter, MD (1811-1859), who was determined to improve and reform medical education. Dr. Mütter stipulated that by accepting his donation of 1,700 objects and $30,000, the College must hire a curator, maintain and expand the collection, fund annual lectures, and erect a fireproof building to house the collection. 




The first building to house the Museum was completed in 1863 and was located on Locust and 13th Streets. When The College of Physicians built its current home at 19 South 22nd Street in 1909, the Museum relocated with its original cases.

Since Dr. Mütter’s donation, the Museum collection has grown to include more than 25,000 objects. A notable recent acquisitions have included sections of Albert Einstein’s brain.

The College has held true to its promise to Dr. Mütter since he donated his collection in 1858. Today the Museum enjoys steadily rising international popularity and has been featured in a film by the Quay Brothers, a documentary on the Discovery Channel, and two best-selling books.



Exhibitions

Hyrtl Skull Collection

The Mütter Museum acquired this collection of 139 human skulls from Viennese anatomist Joseph Hyrtl  (1810-1894) in 1874. Hyrtl’s aim in collecting and studying the skulls was to show that cranial anatomy varied widely in the Caucasian population of Europe. His work was an attempt to counter the claims of phrenologists, who held that cranial features were evidence of intelligence and personality and that racial differences caused anatomical differences. Hyrtl’s aim in collecting and studying the skulls was to show that cranial anatomy varied widely in the Caucasian population of Europe.

Each skull is mounted on a stand, and many skulls are inscribed with comments about the person’s age, place of origin, and cause of death. 

The Museum is working to clean, repair, and remount each of the skulls to preserve them for future generations of learners.



http://muttermuseum.org/

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

Vamos compartilhar.


Museu Carlos Machado recebe Prémio Ibero-Americano de Museus. PARABÉNS!

O Museu Carlos Machado, em Ponta Delgada, foi galardoado pelo Programa Ibermuseus, no âmbito do VI Prêmio Ibero-Americano de Educação Museus, com o segundo lugar na categoria de projetos realizados e em curso, numa deliberação tomada quinta-feira, em Brasília, no Brasil.




O projeto “O Museu Móvel nas Sete Cidades – Um projeto em Andamento” foi distinguido entre 147 candidaturas pela ação que tem efetuado em campo e que reafirma o papel central do museu e do património cultural no processo de desenvolvimento da realidade social entre as comunidades onde esta atuação é realizada.

Museu móvel do museu Carlos Machado

O Programa Ibermuseus procura, na esfera da Rede Ibero-Americana de Museus, formada pelos 22 países da comunidade ibero-americana, contribuir para o diálogo entre os setores público e privado no ambiente museológico e fomentar políticas de desenvolvimento social através da cultura e do património.

Com este prémio, o Museu Carlos Machado reafirma-se como um local de confluência de experiências, onde a dinâmica entre a memória que preserva e as vivências das comunidades onde atua mantém-se como um pilar da sua missão e do seu manifesto, ao mesmo tempo que fomenta a educação pela cultura e o seu dever de inclusão e de, no encontro geracional, preservar o conhecimento, refletido no património cultural, material e imaterial, da ilha de São Miguel.

O projeto Museu Móvel, que se realiza em parceria com a Cresaçor e tem percorrido a ilha de S. Miguel, trabalhou em 2015 com especial incidência na comunidade da freguesia das Sete Cidades, sendo agora reconhecido internacionalmente como uma iniciativa exemplar de transversalidade de conhecimentos, o do Museu e das suas coleções e o das populações onde atua, e como um mecanismo participativo onde se contribui para o desenvolvimento local através da cultura.

Este projeto continua atualmente a levar às diversas comunidades micaelenses o património cultural que o Museu Carlos Machado preserva e que, no próximo ano, terá a sua capacidade expositiva ampliada com a entrada em funcionamento do Convento de S. André que está a ser objeto nesta altura de obras de reabilitação.

Museu Carlos Machado
Convento de Sto André
Rua João Moreira
9500-075 Ponta Delgada
Volta

LOCALIZAÇÃO





O Museu Carlos Machado encontra-se no centro da cidade de Ponta Delgada, facilmente acessível a pé do Largo da Matriz e das Portas da Cidade. A sede fica no Convento de Sto. André, que está atualmente encerrado para obras de beneficiação. Continuam abertos ao público o Núcleo de Santa Bárbara, junto ao Convento, e o Núcleo de Arte Sacra, instalado desde 2006 na Igreja do Colégio dos Jesuítas, no Largo do Colégio, a menos de 200 metros de distância. Verifique estas localizações no mapa que se segue.



http://www.acorianooriental.pt/noticia/museu-carlos-machado-recebe-premio-ibero-americano-de-museus-1

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

Vamos compartilhar.




Historical Museum of Ozurgeti Municipality -- . ისტორიული მუზეუმი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის - ისტორიულ-etnographic მუზეუმი მდებარეობს ოზურგეთის. ყველაზე დიდი მუზეუმი გურიის რეგიონში.

Historical-etnographic museum located in Ozurgeti. Biggest museum in Guria region.


The museum was founded on 1st April 1936. Its first director was Nicholas Samsonia. In the years 1974-91 museum was situated in Gurieli Palace building (today bishop residency). In 2007 museum was established by the local self-government as the non-commercial legal entity. Currently it have three branches - Etnographic Museum in Dvabzu, Memorial Museum in Gurianta and Ekvtime Takhaishvili Archaeological Museum in Likhauri.




The museum hosts collections from Neolithic Age, unique examples of Early, Middle and Late Bronze Age Colkhian culture, burial ground stocks from Iron Age, ancient silver and golden items, numismatic (golden coin of Alexander the Great, Colkhian silver coins, Turkish coins, unique European silver coins), ethnographic (XIX century working and living objects, fine art), archival books of historical value. Nowadays museum collections consists of more than 6000 exhibits, dated since IX millennium BC until today, including Napoleon Bonaparte`s rapier.


Preserving & promoting history, culture & traditions of Guria region. Conducting scientific researches, providing educational background, collecting objects of historical value important for heritage of the region.




Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

Vamos compartilhar.

--ge

ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის ისტორიული მუზეუმი ასევე შეიცავს სამ ფილიალს, ესენია: დვაბზუს ეთნოგრაფიული მუზეუმი, ლიხაურის ექვთიმე თაყაიშვილის მუზეუმი და გურიანთის მემორიალური მუზეუმი

ოზურგეთის ისტორიული მუზეუმი გურიაში არსებულ 7 მუზეუმთა შორის უძველესია. იგი დაფუძნდა 1936 წელს. მუზეუმის ფონდებში დღეისათვის დაცულია 6000-ზე მეტი ექსპონატი, რომელთა ქრონოლოგია მოიცავს პერიოდს ძვ.წ. აღ-ვის IX ათწლეულიდან დღემდე. 75 წლის მანძილზე მუზეუმის ფონდებში მრავალი უნიკალური მასალა დაგროვდა, მათ შორისაა: ნეოლითური ხანის ქვის იარაღები, ადრეული, შუა და გვიანი ბრინჯაოს კოლხური კულტურის შესანიშნავი ნიმუშები. ადრე რკინის ხანის სამარხეული ინვენტარი, ანტიკური პერიოდის ოქროსა და ვერცხლის ნივთები, მრავალფეროვანი ნუმიზმატიკური კოლექციები, მათ შორის ალექსანდრე მაკედონელის მონეტა და კოლხური თეთრები, ასევე დაცულია მდიდარი ეთნოგრაფიული მასალა. მუზეუმი შეიცავს საინტერესო ხელნაწერებს და ფოტომასალას.

საქართველოს კანონი მუზეუმების შესახებ განსაზღვრავს მუზეუმის, როგორც კანონით დადგენილი წესით შექმნილი იურიდიული პირის საქმიანობას, რომლის მიზანია სამეცნიერო-კვლევითი და კულტურულ საგანმანათლებლო საქმიანობის განხორციელება, კულტურული მემკვიდრეობის გამოვლენა, შეგროვება, აღრიცხვა, დაცვა, შესწავლა, ექსპონირება და პოპულარიზაცია.




Le Musée National d'Art Moderne et Contemporain d'Alger -- Musée National des Antiquités Algériennes, em Argel,

Le Musée National d'Art Moderne et Contemporain d'Alger, affectueusement surnommé le MAMA, est l'une des plus belle réalisations culturelles depuis l'Indépendance de l'Algérie. Il a été inauguré le 1er décembre 2007 par Madame Khalida TOUMI, ministre de la culture, à la faveur de l'événement « Alger, capitale de la culture arabe ».



Construit entre 1901 et 1909, ce majestueux bâtiment de cinq niveaux est un des fleurons de l'architecture néo-mauresque. Au début de XIXe siècle, celle-ci s'est efforcée de donner aux édifices coloniaux ainsi qu'aux constructions individuelles, des éléments de décors puisés du patrimoine architectural algérien et réalisés par des artisans algériens.

Situé au cœur d'Alger, dans l'artère commerciale Larbi Ben M'hidi, la bâtisse a été conçue par l'architecte français Henri Petit pour abriter les « Galeries de France », grand magasin dévolu aux produits de consommation haut de gamme.

Après l'Indépendance, en 1962, le bâtiment fut rebaptisé «Galeries algériennes » et garda la même fonction jusqu'en 1988. La faillite de la société publique qui gérait l'établissement entraina la fermeture des lieux jusqu'à ce le Ministère de la Culture en bénéficie.

Cette réaffectation de l'édifice par les pouvoirs publics visait un double objectif : sa sauvegarde et sa restauration (classé monument historique en 2008), et la création d'un musée d'art moderne et contemporain.

Cette initiative répondait en outre aux demandes exprimées par les artistes et hommes de culture algériens. En effet, l'une des spécificités de l'histoire des arts plastiques en Algérie réside dans leur apparition relativement récente (fin XIXe – début XXe siècle) et leur engagement assez rapide dans des démarches créatives modernes, associées à une expression artistique exprimant la revendication indépendantiste. Or, jusqu'à peu, ces courants, comme leurs successeurs liés à l'art contemporain, en dépit de leur diversité et de leur richesse, ne disposaient pas d'une institution muséales consacrée.

Le musée capitalise deux records : il est la première structure commerciale importante dévolue au secteur de la culture et la première opération de réhabilitation d'un monument ancien de cette importance. L'expérience ainsi réalisée a permis d'envisager des opérations similaires, moins coûteuses que de nouvelles constructions et offrant l'avantage d'un respect de l'identité de la ville qui, au-delà de sa dimension historique et culturelle, peut générer, directement, des bienfaits économiques.




http://www.mama-dz.com/musee/histoire

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

Vamos compartilhar.




--br

O Museu Nacional de Arte Moderna e Contemporânea de Argel, carinhosamente apelidado de MAMA, é uma das melhores realizações culturais desde a independência da Argélia. Foi inaugurado em 01 de dezembro de 2007, da deputada Khalida Toumi, Ministro da Cultura, graças ao evento "Argel, capital da cultura árabe".

Construído entre 1901 e 1909, este majestoso prédio de cinco andares é uma das jóias da arquitectura mourisca Revival. No início do século XIX, ele tem procurado dar os edifícios coloniais, bem como edifícios individuais, decorações elementos retirados do património arquitectónico da Argélia e realizados por artesãos argelinos.

Localizado no coração de Argel, na rua comercial Larbi Ben M'hidi, o edifício foi projetado pelo arquiteto francês Henri Petit para abrigar as "Galeries de France" grandes pontos turísticos armazenam produtos high-end do consumidor.

Após a independência em 1962, o edifício foi rebatizado "argelino" Galerias e manteve a mesma função até 1988. O colapso da empresa pública que gere a instalação levou ao encerramento das instalações até que o Ministério da benefícios cultura.

Esta realocação do prédio pelas autoridades era duplo: a sua preservação e restauração (monumento histórico em 2008), ea criação de uma moderna e contemporânea museu de arte.

Esta iniciativa também respondeu a pedidos dos artistas e homens de cultura argelina. De fato, uma das especificidades da história das artes visuais na Argélia é a sua aparência relativamente recente (final do século XIX - início do século XX) e compromisso rápido o suficiente em abordagens criativas moderno, combinado com uma reivindicação de expressar expressão artística independência. Mas até recentemente, essas correntes, como seus sucessores relacionadas à arte contemporânea, apesar da sua diversidade e riqueza, não tem uma instituição museu dedicado.

O museu capitaliza dois registros: é a primeira estrutura comercial grande investida no sector cultural ea primeira operação de reabilitação de um antigo monumento de tal importância. A experiência adquirida permitiu a considerar operações semelhantes, menos caro do que a construção nova, que oferece a vantagem de respeitar a identidade da cidade, além de sua dimensão histórica e cultural, pode gerar diretamente, os benefícios econômicos.

--
Esta impressão fotocrômica do Musée National des Antiquités Algériennes, em Argel, é parte das “Imagens de pessoas e lugares na Argélia”, do catálogo da Detroit Publishing Company (1905).

Museu: hall de entrada, II, Argel, Argélia

O museu, que abriu as portas em 1897, foi descrito na edição de 1911 de O Mediterrâneo, portos e rotas marítimas: guia para viajantes, de Baedeker, como contendo “a melhor coleção deste tipo na Argélia”. 

A imagem mostra o hall de entrada do museu, que continha parte da coleção de colunas e esculturas antigas. O hall exibe os belos detalhes decorativos arquitetônicos do edifício. De acordo com Baedeker, no pátio havia paisagens do século XVII e posteriores da cidade de Argel e de outras partes da Argélia, junto de “imagens modernas de Argel e inscrições árabes, judaicas e turcas. No centro, há um mosaico romano proveniente de Sila, representando Cila e divindades marítimas.”

http://www.wdl.org/pt/item/8765/