Ouvir o texto...

domingo, 10 de janeiro de 2016

Norrsundets Arbetarmuseum, Norrsundet, SUECIA --- Norrsundets Working Museum, Norrsundet, SUECIA --- Museu de Trabalho Norrsundets, Norrsundet, SUECIA

Historien börjar inte med oss, det finns alltid föregångare, de tidigare generationernas liv är den grund vi står på. Under slutet av 1860-talet när den första bofasta befolkningen anlände till Norrsundet fanns inte det samhälle man kan åse idag, Norrsundet var då en obebodd plats där det lastades ut trä och järnvaror och där djur vallades på fäbodar. Genom vädrets högre makter, grosshandlares och sjöfarares kännedom om hamnområdet och slit och umbärande från inflyttande människor har under årens lopp samhället Norrsundet byggts upp till vad det är idag. 



Norrsundets Arbetarmuseum vill inte framstå som ett nostalgikabinett med repiga bilder och prylar staplade på varandra, utan skall hellre ses som en historieverkstad där man vill påvisa arbetarrörelsens kamp och idéer. Här lyfts de namnlösa fram ur historien, de som med slit och släp, tålmodigt och uppoffrande arbete i industrier och folkrörelser förvandlat Norrsundet från att vara en nybyggarort till ett industrisamhälle.

Liksom orten Norrsundet har sin historia har även kulturföreningen Norrsundets Arbetarmuseum sin, med Jan Westlund i spetsen marscherade eldsjälarna för att bevara sitt nedläggningshotade föreningshus då i början på 1980-talet. Folkets Hus stod färdigt 1983 och de många föreningar som varit verksamma i den gamla skolan vid Ådala förväntades flytta sin verksamhet till de nya lokalerna i Folkets Hus och därefter ämnade kommunen riva fastigheten Ådala skola för att bereda plats för ett radhus. En del föreningar såsom Unga Örnar, Musikkåren och PRO flyttade över sin verksamhet till det nya Folkets Hus medan Norrsundets Arbetarteaterförening (NATF) stannade kvar och kämpade emot kommunens beslut, man ansåg att en byggnad med ett sådant kulturhistoriskt värde borde bevaras och NATF insåg även att teaterns verksamhet vid denna tidpunkt var för stor för att inrymmas i Folkets Hus. Jan Westlund insåg att de inte kunde bevara fastigheten enbart som teaterlokal och så lanserades idén om att fastigheten behövdes till ett arbetarmuseum. 

Arbetarmuseet valdes att göras till en korporativ sammanslutning mellan ortens arbetarrörelseorganisationer och beslutet om att utveckla ett arbetarmuseum i Norrsundet togs vid ett temamöte om kultur inom Hamrånge Socialdemokratiska förening. Dan Hedberg som var ordförande i s-föreningen vid denna tidpunkt blev också museets första ordförande. Inom kommunledningen var man inte glada över att fastigheten ockuperats, men en verksamhet startad av rörelsen kunde inte heller gärna avhysas. Alla kommunalråd var dock inte emot den nya verksamheten som etablerats, Ture Edbom skänkte ett vunnet kulturpris a´2500 kronor som grundplåt till museet och genom Edboms donation gavs arbetarmuseet legitimitet inom rörelsen.

Att utveckla arbetarmuseet till något som verkligen kan berätta om arbetarfamiljernas vardag, drömmar och ideologier har varit en arbetsam process för de som varit engagerade, såsom det första museet i landet med inriktning mot arbetarkultur har man inte haft mycket att inhämta inspiration ifrån. När arbetarmuseet sedan väl började ta form var det många som hjälpte till med det praktiska arbetet, särskilt aktiva vid denna tidpunkt var Dan Hedberg och Conny Molin. Efter ett antal år av insamlande av material och uppbyggande av såväl exteriör miljö som interiör invigdes så museet inofficiellt den 10 april 1986 med en konstutställning av konstnären Anders Åberg, den officiella invigningen kom att ske först 1989.

I den fd. Ådala skola uppförd 1897 visar nu museet genom föremål och arkivmaterial för eftervärlden den samhällsutveckling som generationer av arbetarfamiljer utvecklat. Dagens arbetarmuseum består av ett antal olika enheter, rumsmiljöer från olika årtionden, handelsbod, samlingssal, bibliotek och arkiv samt expedition. 

Ådala. Till höger Ådala skola uppförd 1897. Till vänster bostad för sågverkets inspektor fram till 1915, därefter kassörsbostad, efter 1950-talet bostad för sågställare och byggmästare. Fotot hämtat ur Norrsundssamlingen, fotograf okänd.



fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.







--in via tradutor google

Norrsundets Working Museum, Norrsundet, SUECIA

The story begins not with us, there is always predecessor, the previous generation's life is the ground we stand on. During the late 1860s when the first resident population arrived Norrsundet was not the society you can witness today, Norrsundet was then an uninhabited place where it was loaded wooden and iron goods and where animals forage was on the mountain pastures. The weather's higher powers, grosshandlares and seafarers aware of the port area and toil and privation of immigrant people have over the years society Norrsundet built up to what it is today.

Norrsundets Working Museum does not want to appear as a nostalgia cabinet with scratched images and stuff piled on each other, but should rather be seen as a historical workshop where you want to demonstrate the workers' struggle and ideas. This raised the nameless out of history, those with toil, patient and devoted work in the industries and social movements transformed Norrsundet from being a nybyggarort to an industrial society.

Like the resort Norrsundet has its history also cultureassociation Norrsundets Working Museum's, with Jan Westlund at the head marched enthusiasts to preserve its threatened with closure association house since the early 1980s. People's House was completed in 1983 and the many compounds that were active in the old school at Ådala expected to relocate to the new premises in the People's House, and then the municipality intended to demolish the property Ådala school to make room for a townhouse. Some compounds such as Young Eagles, The Band and PRO moved their operations to the new People's House while Norrsundets Workers' Theatre Association (NATF) stayed and fought against the municipality's decision, it was felt that a building with such historical value should be preserved and NATF also realized that theater operations at the time was too large to be accommodated in the People's House. January Westlund realized that they could not preserve the property only as a theater room and so launched the idea that the property was needed for a working museum.

Labour Museum was chosen to be made into a corporative association between the resort workers' organizations and the decision to develop a working museum in Norrsundet taken at a theme meeting on culture within Hamrånge Social Democratic Association. Dan Hedberg, who was chairman of the S-corporation at that time also became the museum's first chairman. Within the municipality the management was not happy that the property occupied, but an activity started by the motion could not be happy ousted. All councilors were not against the new operation established, Ture Edbom donated gained Cultural a'2500 crowns as seed money for the museum and through Edboms donation was working museum legitimacy within the movement.

To develop working museum into something that can really tell you about working families' everyday lives, dreams and ideologies have been a laborious process for those who have been involved, such as the first museum in the country with a focus on working culture has not had much to gather inspiration from. When working museum since well began to take shape, there were many who helped with the practical work, particularly active at this time was Dan Hedberg and Conny Molin. After years of collecting materials and building both exterior environment interior was inaugurated as the museum unofficially April 10, 1986 with an exhibition of the artist Anders Åberg, the official opening was to take place first, 1989.

In the former. Ådala school was built in 1897 now shows the museum through objects and archival material for posterity the development that generations of working families developed. Today's working museum consists of a variety of devices, room environments from different decades, shop, assembly hall, library and archives, and expedition.

Ådala. To the right Ådala school was built in 1897. To the left the residence for the sawmill inspector until 1915, then treasurer of residence, after the 1950s home of sågställare and builder. Photo taken from Norrsund collection, photographer unknown.






--br via tradutor do google

Museu de Trabalho Norrsundets, Norrsundet, SUECIA

A história não começa por nós, há sempre predecessor, a vida da geração anterior é o chão que pisamos. Durante o final da década de 1860, quando a primeira população residente chegaram Norrsundet não era a sociedade que você pode testemunhar hoje, Norrsundet era então um lugar desabitado onde foi carregado bens de madeira e de ferro e onde os animais forragem estava nas pastagens de montanha. O tempo mais altos poderes, grosshandlares e marítimos conscientes da área portuária e labuta e privações de pessoas imigrantes têm sobre a sociedade anos Norrsundet construído até o que é hoje.

O Museu de Trabalho Norrsundets não quer aparecer como um armário de saudade com imagens e outras coisas empilhados uns sobre os outros riscadas, devendo antes ser vista como uma oficina histórico onde você quer demonstrar luta e idéias dos trabalhadores. Isso levantou o inominável fora da história, aqueles com labuta, trabalho paciente e dedicado nas indústrias e movimentos sociais transformadas Norrsundet de ser um nybyggarort para uma sociedade industrial.

Como o resort Norrsundet tem a sua história também cultureassociation Norrsundets de Trabalho Museu, com Jan Westlund na cabeça marcharam entusiastas para preservar a sua ameaçado de casa associação fechamento desde o início de 1980. Casa do Povo foi concluída em 1983 e os muitos compostos que estavam ativos na velha escola em adala esperado para mudar para as novas instalações na Casa do Povo, e, em seguida, o município destina-se a demolir a propriedade adala escola para fazer o quarto para um sobrado. Alguns compostos, como Jovens Eagles, The Band e PRO transferiram as suas operações para a nova Casa do Povo enquanto Theatre Association Norrsundets Trabalhadores (NATF) ficou e lutou contra a decisão do município, considerou-se que um edifício com tal valor histórico deve ser preservado e NATF também percebeu que operações de teatro na época era muito grande para ser acomodados em Casa do Povo. Janeiro Westlund percebeu que não poderia preservar a propriedade apenas como uma sala de teatro e por isso lançou a ideia de que a propriedade era necessário para um museu de trabalho.

Museu do Trabalho foi escolhido para ser feita em uma associação corporativa entre as organizações dos trabalhadores e resort a decisão de desenvolver um museu de trabalho em Norrsundet tomada em uma reunião temática sobre a cultura dentro Hamrånge Associação Social Democrata. Dan Hedberg, que era presidente da S-corporação na época também se tornou o primeiro presidente do museu. Dentro do município a gestão não estava feliz que a propriedade ocupada, mas uma atividade iniciada pelo movimento não poderia ser feliz deposto. Todos os conselheiros não estavam contra a nova operação estabelecida, Ture Edbom doou ganhou coroas a'2500 culturais como capital inicial para o museu e por meio de doação Edboms estava trabalhando museu legitimidade dentro do movimento.

Para desenvolver museu trabalhando em algo que pode realmente dizer-lhe sobre o trabalho das famílias diárias vidas, sonhos e ideologias ter sido um processo trabalhoso para aqueles que estiveram envolvidos, como o primeiro museu do país com foco na cultura de trabalho não teve muito para reunir inspiração. Ao trabalhar museu desde bem começou a tomar forma, havia muitos que ajudaram com o trabalho prático, particularmente activa neste momento era Dan Hedberg e Conny Molin. Depois de anos de coleta de materiais e construção de ambos ambiente exterior interior foi inaugurado como o museu não oficialmente 10 de abril de 1986 com uma exposição do artista Anders Åberg, a abertura oficial foi a ter lugar em primeiro lugar, de 1989.

No ex. Adala escola foi construída em 1897 agora mostra o museu através de objetos e material de arquivo para a posteridade o desenvolvimento que as gerações de famílias de trabalho desenvolvido. Museu de trabalho de hoje consiste em uma variedade de dispositivos, ambientes de sala de diferentes décadas, loja, sala de reunião, biblioteca e arquivos, e expedição.

Adala. Para a escola adala direito foi construído em 1897. Para o deixou a residência para o inspector serraria até 1915, então tesoureiro de residência, após a casa 1950 de sågställare e construtor. Foto tomada da coleção Norrsund, fotógrafo desconhecido.


Muzeum Martyrologi Alianckich Jeńców Wojennych, Zagan. --- Museum of Allied Prisoners of War Martyrdom --- Museu do Martírio de prisioneiros aliados de guerra

Żagań miasto położone w południowo zachodniej części Polski nad malowniczo wijącym się Bobrem z rozwiniętym przemysłem włókienniczym, urządzeń chłodniczych i usługami liczące 28.200 mieszkańców na powierzchni 39,98 km2 . Szczyci się ponad 800 letnią historią, która pozostawiła po sobie wspaniałe zabytki m.in. z czasów, gdy było siedzibą książęcą Piastów Śląskich. Od XVIII wieku pruskie. 


Historia Żagania jest od XIX w. nierozłącznie związana z istnieniem na jego obrzeżach obozów, przeznaczonych dla jeńców wojennych. Najwcześniejszy ich rodowód - to 1813 rok. Z tego okresu zachował się zdewastowany cmentarz żołnierzy wojsk napoleońskich. Wojna francusko-pruska także w podobny sposób zaznaczyła tu swoje działanie. Kolejne zbrojne konflikty nie obyły się bez Żagania - stąd też cmentarze jenieckie z okresu I wojny światowej istnieją do dzisiaj. Przykład dokumentu z kartki pisanej w języku polskim 16.02.1916 r. z pobliskiego Świętoszowa.

Ale prawdziwa tragedia dla Żagania to czasy II wojny światowej. Tu w noszącym zniemczoną nazwę Sagan Urząd ds. Jeńców Wojennych uruchomił kompleks obozów jenieckich. W osławionym od 1939 r. w tzw. Mannschafts-Stammlager Stalagu VIIIC i jego filiach zgrupowano jeńców wojennych ok. 30 narodowości, w ilości ponad 300 tys. Wielu z nich nie powróciło do swych rodzin (ok. 120 tys.), zmarli z głodu, chorób, złego traktowania. Najmłodszym obozem żagańskiego "kombinatu" był utworzony wiosną 1942 r. obóz dla zestrzelonych lotników alianckich, bez względu na posiadany stopień.

Dążenie do wolności jest odwiecznym wewnętrznym nakazem - i prawem - człowieka, a także żołnierza, który dostał się do niewoli. Ucieczki jeńców wojennych z obozów w III Rzeszy przybrały rozmiary masowe, a natężenie tego zjawiska rosło z roku na rok. Gdy w 1941 roku oficjalnie niemieckie statystyki zanotowały 15 tysięcy ucieczek, to w roku nastepnym było ich 19 tysięcy, zaś w 1943 roku uciekło z obozów już 33 tysiące jeńców. 

Tu, ze Stalagu Luft 3 dokonano najbardziej brawurowej ucieczki, zakończonej wymordowaniem 50 jej uczestników w tym sześciu Polaków: majora nawigatora Antoniego Kiewnarskiego, porucznika pilota Stanisława Króla oraz poruczników nawigatorów: Włodzimierza Kolanowskiego, Jerzego Mondscheina, Kazimierza Pawluka i Pawła Tobolskiego. Ten historyczny epizod II wojny światowej znalazł bogaty oddźwięk w literaturze, filmie i znany jest w świecie jako "Wielka Ucieczka".Ucieczka lotników z zagania była największą z dotychczasowych. Wcześniej, 06 marca 1943 roku, zbiegło z oflagu w Szubinie 43 brytyjskich oficerów (w tym późniejsi "żagańczycy" Harry Day Ian Cross), w nocy z 19 na 20 września tegoż roku 47 polskich jeńców z Oflagu VI B w Doessel koło Wartburga, w dzień później - 67 Francuzów z oflagu XVIIA w Edelbach w Austrii, wreszcie nocą na 18 grudnia 1943 roku 54 francuskich szeregowców z Marlagu (obóz marynarki wojennej) koło Hamburga. Dopiero w pół roku później "rekord" ten miał być pobity przez 112 jeńców z powstania warszawskiego, którzy zbiegli z transportu na dworcu w Łodzi.

Rozmiar dokonanych zbrodni na terenie Żagania został udokumentowany pod koniec lat 50-tych.

W 1961 r. wzniesiono na terenie byłego obozu pomnik (twórca Mieczysław Welter), a w 1971 r. uruchomiono Muzeum Martyrologi Alianckich Jeńców Wojennych, gromadzące pamiątki po bohaterach II wojny światowej oraz świadectwa dokonanych zbrodni.

W roku 2009 zgodnie z Uchwałą nr XL/83/2009 Rady Miasta Żagań, ogłoszonej w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubuskiego, 5 maja 2009 roku obowiązuje nowa nazwa - Muzeum Obozów Jenieckich.





fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti


http://www.muzeum.eline2.serwery.pl/index.php?id=1&lng=pl

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.






--in

Since XIX century, the history of Zagan is inseparably linked with the existance of camps within its borders, meant for prisoners of war.

The earliest in the line - is the year 1813. Retained up to the present, is the devasted cemetery of soldiers of the armies of Napoleon.

The French-Prussian war has also marked its operations in a similar manner here. Consecutive armed conflicts did not occur without Zagan - hence also the cemetery of prisoners from the period of World War I exist up to this day. But the real tragedy for Zagan was the period of World War II. Here the Office for Prisoners of War started a prisoner camps complex. In the famous Stalag VIIIC and its branches, POWs of 30 nationalities were grouped, amounting to over 300 thousand), Many of them did not return to their families (about 120 thousand), who died of hunger, illness and bad treatment. Here, from Stalag Luft-III, the most daring escapes were conducted, ending in the murder of 50 of its participants. This historic episode of World war II met with rich response in literature and on the screen known worldwide as "The Great Escape".

The extent of the crime was documented at the end of the fifties. In 1961, a monument was raised on the terrain of the former camp (creator - Mieczyslaw Welter), and in 1971, the Martyrdom Museum of Allied prisoners of War was opened, accumulating the mementoes of the heros of World War II and evidences of crimes committed.




--br via tradutor do google

  
Zagan cidade localizada na parte sudoeste da polonesa sobre o pitoresco castor enrolamento com um tecido desenvolvido indústria, refrigeração e manutenção de uma população de 28.200 habitantes na superfície de 39,98 km2. Possui mais de 800 anos de história, que deixou um magnífico monumentos, entre outros, desde os dias em que era a residência do Duque da Silésia Piast. Desde o século XVIII Prússia.

-

Sagan história é a partir do século XIX. Indissoluvelmente ligada à existência em seus campos de periferia, destinados a prisioneiros de guerra. O mais antigo de seu pedigree - TI 1813 anos. A partir deste período, ele preservou soldados cemitério devastadas do exército de Napoleão. Guerra Franco-Prussiana de uma maneira semelhante como indicado aqui em execução. Outros conflitos armados não obyły sem Sagan - daí os cemitérios de prisioneiros de guerra da Primeira Guerra Mundial lá hoje. Um exemplo de um documento a partir de um documento escrito em polonês 1916/02/16 r. A partir do Świętoszów nas proximidades.

-

Mas a tragédia real para Żagania os tempos da Segunda Guerra Mundial. Aqui em que leva o nome Germanized Sagan Autoridade. Prisioneiros de Guerra lançou um complexo de campos de prisioneiros. O infame desde 1939. Na chamada. Mannschafts-Stammlager Stalag VIIIC e seus ramos são prisioneiros de guerra aprox agrupados. 30 nacionalidades, dos quais mais de 300 mil. Muitos deles nunca voltaram para suas famílias (120 aprox. Thous.), Morreu de fome, doenças, maus-tratos. O acampamento mais jovem Żagań "combinar" foi criado na primavera de 1942. acampamento para aviadores aliados derrubaram, independentemente do seu grau.

A busca pela liberdade é eterna ordem interna - e da lei - um homem e um soldado que foi feito prisioneiro. A fuga de prisioneiros de guerra dos campos do Terceiro Reich assumiu enorme tamanho e intensidade deste fenômeno crescer de ano para ano. Quando em 1941 as estatísticas oficiais alemãs registrou 15.000 fugas, no ano seguinte, havia 19.000, e em 1943 escapou dos campos têm 33.000 prisioneiros.

-

Aqui, a partir de Stalag Luft 3 fez a fuga mais ousada, culminando assassinato de 50 participantes, incluindo seis pólos: o major Anthony Kiewnarskiego navegador, piloto tenente Stanislaw Rei e tenentes navegadores: Vladimir Kolanowskiego, Jerzy Mondschein, Kazimierz Pavlyuk e Paul Tobolskiego. Este episódio histórico da Segunda Guerra Mundial encontrado um vasto eco na literatura, o cinema, e é conhecida mundialmente como "The Great Escape" aviadores .Ucieczka de efectivos foi o maior até o momento. Mais cedo, 06 março de 1943 ano, coincidindo com o campo de prisioneiros em Szubin 43 oficiais britânicos (incluindo o mais tarde "żagańczycy" Harry Dia Ian Cross), na noite de 19 em 20 de setembro do mesmo ano, 47 prisioneiros polacos de Oflag VI B Doessel perto de Wartburg em um dia mais tarde - 67 franceses de um campo de prisioneiros em Edelbach XVII na Áustria e, finalmente, na noite de 18 de Dezembro de 1943, 54 soldados franceses com Marlagu (acampamento naval), perto de Hamburgo. Não era até meio ano depois "record" estava a ser espancado por 112 prisioneiros da Revolta de Varsóvia, que escapou do transporte para a estação em Lodz.

-

Tamanho feito um crime em Sagan foi documentada no final dos anos 50.

-

Em 1961. Foi construído no local do antigo campo de memorial (criador Mieczyslaw Welter), em 1971. Inaugurado o Museu do Martírio dos Prisioneiros de guerra aliados, coletando memorabilia dos heróis da II Guerra Mundial e do certificado feito um crime.

-

Em 2009, de acordo com a Resolução No. XL / 83/2009 Municipal Zagan, publicada no Jornal Oficial da Província de Lubuskie, 05 de maio de 2009, há um novo nome - o Museu de campos de prisioneiros.

-

-

Desde o século XIX, a história de Zagan está inseparavelmente ligado com a existência de campos dentro de suas fronteiras, significou para prisioneiros de guerra.

O primeiro na linha - é o ano de 1813. Retido até o presente, é o cemitério devasted de soldados dos exércitos de Napoleão.

A guerra franco-prussiana, também tem marcado as suas operações de forma semelhante aqui. Conflitos armados consecutivos não ocorreu sem Zagan - daí também o cemitério de prisioneiros a partir do período da Primeira Guerra Mundial existe até hoje. Mas a tragédia real para Zagan foi o período da Segunda Guerra Mundial. Aqui, o Instituto de prisioneiros de guerra, começou um complexo de campos de prisioneiros. No famoso Stalag VIIIC e seus ramos, prisioneiros de guerra de 30 nacionalidades foram agrupados, no valor de mais de 300 mil), Muitos deles não retornaram para suas famílias (cerca de 120 mil), que morreu de fome, doença e maus-tratos. Aqui, a partir de Stalag Luft III, as fugas eram mais ousados ​​e conduzido, terminando no assassinato de 50 de seus participantes. Este episódio histórico da Segunda Guerra Mundial se reuniu com resposta rica na literatura e na tela conhecida mundialmente como "The Great Escape".



A extensão do crime foi documentada no final dos anos cinquenta. Em 1961, um monumento foi levantado sobre o terreno do antigo campo (criador - Mieczyslaw Welter), e em 1971 o Museu Martírio de prisioneiros de guerra aliados foi aberto, acumulando as lembranças do herói da Segunda Guerra Mundial e as evidências de crimes cometido.

Peshawar Museum, Pakistan. --- Museu Peshawar, Paquistão

The present main hall of the Peshawar Museum was built in 1906-07 in the memory of Queen Victoria at the cost of Rs.60000, out of which Rs.45000 were donated by the public of Khyber Pakhtunkhwa and Rs.15000 by the Director General of Archaeology, India. After completion of the building, the museum was set up in November 1907 to house the Gandharan Sculptures excavated from the major Gandharan sites of Shah-Ji-Ki-Dheri Peshawar, Sahri Bahlol, Takht-i-Bahi in the Mardan District and later from Jamal Garhi and other Gandharan sites excavated by British scholars. The two storey building, an amalgamation of the British and Mughal architectures, originally consisted of a main hall and two side aisles on the ground and first floor, surmounted by four elegant cupolas and small pinnacles on all the corners. On the eastern and western side of the building, two halls were added in similar fashion in 1969-70 (one on each side). In 1974-75, the second storey was added to these side halls.



Peshawar Museum Organization

After its inception in 1907 the Peshawar Museum was run by the Peshawar Municipality. The superintendent of the Archaeological Survey of India, Frontier Circle was Curator of the Museum. In 1927, when the Frontier Circle office was shifted to Lahore, a full time Curator was appointed under the Provincial Govt. After independence the Museum remained under the direct control of the Director of Public Instructions, Government of Khyber Pakhtunkhwa, Peshawar In 1971, an autonomous body, Board of Governors, was constituted to run the affairs of the Museum, headed first by the Governor and later by the Chief Secretary, Government of Khyber Pakhtunkhwa. In 1992, the Government of Khyber Pakhtunkhwa established its own Directorate of Archaeology and Museums to ensure the better protection and preservation of the archaeological heritage of the Province and thus the Peshawar Museum became part of the Provincial Directorate.

The Museum Collection

The main collection of Peshawar Museum, 14168 items in total till date, includes Gandharan sculptures, Coins, Manuscripts and copies of the Holy Quran, Inscriptions, Weapons, Dresses, Jewelry, Kalash Effigies, Mughal era and later period miniature Paintings,Household objects, local and Persian handicrafts.

The collection is divided in four main sections:

1. Gandharan

2. Coins

3. Islamic

4. Ethnological


Gandharan Section

The Peshawar Museum has the most important and largest collection of Gandhara Art in the world. Including antiquities of Buddhist stone sculptures and panels, architectural elements, stucco, sculptures terracotta figurines, relic caskets, toiletry objects. The selected collection is exhibited in the main hall, eastern and western galleries on the first floor of the museum.

The subject matter of Gandharan Art in the main hall includes Buddha's pre-birth and Life stories, miracles, worship of symbols, relic caskets and individual standing Buddha sculptures. The most represented of the pre-birth stories or Jatakas inside the Peshawar museum are Dipankara, Maitryakanyaka, Amara, Syamya and Visvantum Jataka. The Buddha life story in stone is beautifully carved with all details and the most represented scenes include Queen Maya's dream, interpretation of the dream, birth of Siddhartha, bath scene, seven steps, going to school, writing lessons, wrestling matches, palace life, marriage scene, renunciation, great departure, ascetic life, fasting, first meditation, demon attacks, attaining enlightenment, first sermon at Sarnath, conversion of Ksyapa, death scene, cremation of Buddha, distribution and guarding of relics and the construction of stupas on the relics. Different types of the relic caskes, stupa models of schist and bronze, along with life sizeBuddha statues, skillfully carved and beautifully balanced masterpieces of Gandharan Art, decorate the main hall of the museum on the ground floor.

Magnificently decorated and superbly executed images of Bodhisattvas (future Buddhas), Panchika and Hariti (god and goddess of fertility), atlantes, Ichthyocentaur, cupids, garland bearers, Corinthian, Persipoliton and indo-Persipoliton pilasters, and decorative architectural fragments to fill the eastern gallery of the museum. Bodhisattva Siddhartha, Maitreya, Avalokethesvara, Vajrapani, Padapani and Monjusri are the most represented Bodhisattvas in the Peshawar museum collection. Also the influence of Greek, Roman and Persian Art on Gandhara attracts the attention of the visitors.

Images of Buddha in stone, and stucco heads are exhibited in the western gallery while terracotta figurines, grotesque figures, inscriptions, relic caskets, toiletry objects, Buddhist Bronze tools and inscriptions mainly in Kharoshthi and Sarada scripts, are on display in the corridor of the western gallery.

Main Sources of the PeshawarMuseum Gandharan Collection

The main Gandharan collection of the Peshawar Museum recovered from the excavations of the Archaeological Survey of India, Frontier Circle during 1902 to 1941 and donations from the public as well as purchases. These sculptures mainly come from the sites of Sahri Bahlol, Takht-i-Bahi, Jamal Garhi in District Mardan, Shah-ji-ki-Dheri in District Peshawar and Palatu Dheri, Ghaz Dheri, Mamane Dheri, Akhun Dheri, Ibrahimzai, Utmanzai, Hamid Garhi Turangzai, Bala Hisar and Sheikhan Dheri in District Charsadda.

Coins Section

The coins collection of Peshawar Museum includes Punch marked coins, and coins from the Indus Greeks, Scytho-Parthians, Kushans, White Huns, and Hindu Shahis. Also included are Islamic coins of the Ghaznavids, Ghaurids, Slave Dynasties, Tughlaqs, Lodhis, Mughals, Durranis, Sikh and British periods. The coins are in Gold, Silver, Copper and Billon. These coins are found in round, square and rectangular shapes. Specimens of all the major dynasties are displayed.

Islamic Section

The 1slamic collection of the Peshawar Museum is one of the richest in Pakistan and has been displayed in the Islamic and Quran manuscripts Gallery on the first floor. The gallery exhibits wooden facades of mosques, Arabic and Persian inscriptions, Multani tiles and ceramics, and the dress and weapons of Sayed Ahmad Shaheed Brailvi, a freedom fighter, who fought against Sikh rule. There are paintings of the Mughal and later periods, Islamic metal work in bronze, silver and calligraphic specimens. The most important of the displayed objects are ten scrolls, dated to 1224 AD, with Holy Quran calligraphed in Khatt-e-Ghubar. Each scroll contains three Paras of the Holy Quran.

In 2003, a new section, the Quranic and Manuscripts Gallery was established to house the extensive and priceless collection of Holy Qurans and manuscripts. This collection includes 29 hand-written copies of the Quran 65 manuscripts and books. The most splendid of the manuscripts is the 11th century illustrated Shah Nama of firdusi Tausi, containing 46 illustrations, depicting various episodes after rulers of Persia.

Ethnological Section

The Ethnological collection exhibited in the Eastern Gallery of the museum on the first floor represents the culture and mode of life of the major tribes of the Khyber Pakhtunkhwa and the Kalashas of Chitral. The exhibits, 348 in all, include twelve commemorative effigies of world famous Kalasha male and female figures, The Kalashas, a pagan tribe of Chitral, immediately after a fellow tribesmen death, carved a wooden, commemorative effigy, to celebrate the departing person as perhaps a great warrior or hunter. The effigy is then placed in the cemetery near the exposed body of the dead.

The other objects on display include jewelry, agricultural tools, and household objects of Bronze wood and leather. There are wooden stools, baskets, models dressed in traditional and tribal costumes of the frontier province. Weapons exhibited include swords, daggers, spears, bows, arrows, shields, muzzle loaded guns, revolvers, pistols and gun powder boxes. Each object in the gallery sheds light on the culture and traditions of the Khyber Pakhtunkhwa, during the nineteenth and early twentieth centuries.







fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.




--br via tradutor do googl

Museu Peshawar, Paquistão
-
O presente salão principal do Museu Peshawar foi construído em 1906-07 na memória da rainha Victoria com o custo de Rs.60000, dos quais Rs.45000 foram doados pelo público de Khyber Pakhtunkhwa e Rs.15000 pelo Director-Geral de Arqueologia, na Índia. Após a conclusão do edifício, o museu foi criado em Novembro de 1907 para abrigar as esculturas Gandhara escavados a partir dos principais sites de Gandhara de Shah-Ji-Ki-Dheri Peshawar, Sahri Bahlol, Takht-i-Bahi no Distrito Mardan e mais tarde a partir de Jamal Garhi e outros sites gandharana escavados por estudiosos britânicos. O edifício de dois andares, uma amálgama dos arquiteturas britânicos e Mughal, inicialmente consistia de uma sala principal e duas laterais no térreo e primeiro andar, encimado por quatro cúpulas elegantes e pequenos pináculos em todos os cantos. No lado oriental e ocidental do edifício, duas salas foram adicionadas de forma semelhante em 1969-70 (um de cada lado). Em 1974-1975, o segundo andar foi adicionada a estes corredores laterais.
-
Peshawar Organização Museum
-
Após a sua criação em 1907, o Museu Peshawar foi executado pelo Município Peshawar. O superintendente do Levantamento Arqueológico da Índia, Frontier Círculo foi curador do Museu. Em 1927, quando o escritório Frontier Círculo foi transferida para Lahore, um curador tempo integral foi nomeado para o Governo Provincial. Após a independência do Museu permaneceu sob o controle direto do Diretor de Instruções Públicas, Governo de Khyber Pakhtunkhwa, Peshawar Em 1971, um órgão autónomo, o Conselho de Governadores, foi constituída para executar os assuntos do Museu, dirigido pela primeira vez pelo Governador e, posteriormente, pelo secretário-geral, Governo de Khyber Pakhtunkhwa. Em 1992, o Governo de Khyber Pakhtunkhwa estabeleceu a sua própria Direcção de Arqueologia e Museus de assegurar a melhor protecção e preservação do património arqueológico da Província e, assim, o Museu Peshawar tornou-se parte da Direcção Provincial.
-
O Museu Colecção
-
A principal coleção de Peshawar Museum, 14168 itens no total até à data, inclui esculturas gandharana, moedas, manuscritos e cópias do Alcorão Sagrado, inscrições, Armas, vestidos, jóias, Kalash efígies, era Mughal e mais tarde período pinturas em miniatura, objetos domésticos, artesanato local e persa.
-
A coleção é dividida em quatro seções principais:
1. Gandharan
2. Coins
3. Islâmica
4. Etnológico
-
Seção Gandharan
-
O Museu Peshawar tem a coleção maior e mais importante de Gandhara arte no mundo. Incluindo antiguidades de esculturas budistas em pedra e painéis, elementos arquitetônicos, estuque, esculturas figuras de terracota, caixões relíquia, objectos de higiene pessoal. A coleção selecionada é exibido no salão principal, galerias orientais e ocidentais no primeiro andar do museu.
-
O assunto da Gandharan Art no salão principal inclui pré-nascimento ea vida histórias de Buda, milagres, adoração de símbolos, caixões relíquia e individuais que estão esculturas de Buda. O mais representada das histórias pré-nascimento ou Jatakas dentro do museu Peshawar são Dipankara, Maitryakanyaka, Amara, Syamya e Visvantum Jataka. A história da vida de Buda em pedra está muito bem esculpida com todos os detalhes e as cenas mais representados incluem sonho, interpretação do sonho, nascimento de Siddhartha, cena de banho, sete passos, indo para a escola, escrevendo aulas, jogos de luta, a vida no palácio da rainha Maya, cena do casamento, a renúncia, grande saída, a vida ascética, o jejum, a primeira meditação, os ataques do demônio, atingir a iluminação, primeiro sermão em Sarnath, conversão de Ksyapa, cena de morte, a cremação do Buda, a distribuição ea guarda das relíquias ea construção de stupas no relíquias. Diferentes tipos de caskes relíquia, modelos Stupa de xisto e bronze, junto com a vida estátuas, habilmente esculpidas sizeBuddha e obras lindamente equilibradas de Gandharan arte, decorar o salão principal do museu no piso térreo.
-
Imagens de Bodhisattvas (futuros Budas), Panchika e Hariti (deus e deusa da fertilidade), atlantes, Ichthyocentaur, cupido, portadores Garland, Corinthian, Persipoliton e pilastras indo-Persipoliton, e fragmentos arquitetônicos decorativos magnificamente decorados e soberbamente executados para preencher o leste galeria do museu. Bodhisattva Siddhartha, Maitreya, Avalokethesvara, Vajrapani, Padapani e Monjusri são os Bodhisattvas mais representado na coleção do museu Peshawar. Além disso, a influência da grega, romana e arte persa sobre Gandhara atrai a atenção dos visitantes.
-
Imagens de Buda em pedra, e as cabeças de estuque são expostas na galeria ocidental, enquanto figuras de terracota, figuras grotescas, inscrições, caixões de relíquias, objetos de higiene, ferramentas budista de bronze e inscrições, principalmente em scripts Kharoshthi e Sarada, estão em exposição no corredor da galeria ocidental.
-
Principais Fontes da Gandharan Coleção PeshawarMuseum
-
A coleção principal Gandharan do Museu Peshawar recuperado das escavações do Levantamento Arqueológico da Índia, Frontier Círculo durante 1902-1941 e doações do público, bem como compras. Estas esculturas vêm principalmente de sites de Sahri Bahlol, Takht-i-Bahi, Jamal Garhi no Distrito Mardan, Shah-ji-ki-Dheri no Distrito Peshawar e Palatu Dheri, Ghaz Dheri, Mamane Dheri, Akhun Dheri, Ibrahimzai, Utmanzai, Hamid Garhi Turangzai, Bala Hisar e Sheikhan Dheri no distrito de Charsadda.
-
Moedas Seção
-
A coleção de moedas de Peshawar Museum inclui perfurador marcado moedas, e moedas a partir do Indo gregos, Scytho-partos, Kushans, Branco hunos, e Hindu Shahis. Também estão incluídas as moedas islâmicas do gaznávidas, Ghaurids, Escravo dinastias, Tughlaqs, Lodhis, Mongóis, Durranis, Sikh e períodos britânicos. As moedas são de ouro, prata, cobre e Billon. Estas moedas são encontrados em formas redondas, quadradas e retangulares. Espécimes de todas as grandes dinastias são exibidos.
-
Seção Islâmica
-
A coleção do Museu 1slamic Peshawar é uma das mais ricas no Paquistão e foi exibido na islâmico e Alcorão manuscritos Gallery no primeiro andar. A galeria exibe fachadas de madeira de mesquitas, árabe e persa inscrições, telhas e materiais cerâmicos Multani, eo vestido e armas de Sayed Ahmad Shaheed Brailvi, um combatente da liberdade, que lutou contra o domínio Sikh. Há pinturas de Mughal e períodos posteriores, o trabalho do metal islâmico em bronze, prata e amostras de caligrafia. O mais importante dos objetos exibidos são dez pergaminhos, datado de 1224 AD, com Holy Quran caligrafados em Khatt-e-Ghubar. Cada rolo contém três Paras do Alcorão Sagrado.
-
Em 2003, uma nova seção, o Alcorão e Manuscritos Gallery foi criada para abrigar a coleção vasta e inestimável de Alcorões Santos e manuscritos. Esta coleção inclui 29 cópias escritas à mão do Alcorão 65 manuscritos e livros. A mais esplêndida dos manuscritos do século 11 é ilustrado Shah Nama de Firdusi Tausi, contendo 46 ilustrações, descrevendo vários episódios depois governantes da Pérsia.
-
Seção Etnológico
A coleção Etnológico exibido na Galeria Oriental do museu no primeiro andar representa a cultura eo modo de vida das principais tribos do Khyber Pakhtunkhwa ea Kalashas de Chitral. As exposições, 348 no total, incluem doze efígies comemorativas do mundialmente famoso masculino Kalasha e figuras femininas, The Kalashas, ​​uma tribo pagão de Chitral, imediatamente após um companheiro morte de tribo, esculpido um de madeira, efígie comemorativa, para celebrar a pessoa com partida como talvez um grande guerreiro ou um caçador. A efígie é então colocada no cemitério perto do corpo exposto dos mortos.
Os outros objetos em exposição incluem jóias, instrumentos agrícolas, e objetos da casa de madeira Bronze e couro. Existem bancos de madeira, cestos, modelos vestidas com trajes tradicionais e tribais da província da fronteira. Armas expostos incluem espadas, punhais, lanças, arcos, flechas, escudos, focinho carregado armas, revólveres, pistolas e caixas de pólvora. Cada objeto na galeria lança luz sobre a cultura e as tradições do Khyber Pakhtunkhwa, durante o século XIX e início do século XX.