Ouvir o texto...

quinta-feira, 14 de setembro de 2017

Kyivo-Pecherska Lavra. In 1873, in Kyiv, at the Church-Archaeological Society, the first public museum of the city - Church-Archaeological, the unique collection of which numbered more than 30 thousand exhibits, was launched. --- Києво-Печерська лавра. 1873 року в Києві при Церковно-Археологічному товаристві було започатковано перший загальнодоступний музей міста — Церковно-Археологічний, унікальна колекція якого налічувала понад 30 тисяч експонатів. --- Kyivo-Pecherska Lavra. Em 1873, em Kiev, na Igreja-Sociedade Arqueológica, foi lançado o primeiro museu público da cidade - Igreja-Arqueológica, cuja coleção única foi de mais de 30 mil exposições.

Assumption Kiev-Pechersk Lavra
Kiev-Pechersk Lavra *
* The name in the official English-language list
World Heritage Logo global.svg World Heritage UNESCO Flag
UNESCO Region Europe and North America




Registration history
Kyiv Pechersk Lavra - Orthodox monastic complex in Kiev, Ukraine.
One of the largest Christian centers of the shrines of the country.
An outstanding historical and architectural monument.

Owned by the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate). Founded in 1051 as a cave monastery outside of Kiev. In the Middle Ages, it was the stronghold of Greek Orthodoxy in Russia, the center of opposition to secular authorities (Russian and Lithuanian princes) and westernization. In 1592 he received the Stavropigius of the Patriarch of Constantinople. In 1688, it became a laurel. In the early modern times, it became the center of the Orthodox pilgrimage from the entire Russian Empire.

In 1994, along with the St. Sophia Cathedral, it was listed on the UNESCO World Heritage List. The National Kyiv-Pechersk Historical and Cultural Reserve (since 1996) operates on the territory of the Upper Lavra. Actually the monastery is located on the territory of the Lower Lavra. Both parts of the laurel are open to visitors. The monument is under the jurisdiction of the National Reserve.


Foundation, development, fire.

The abode was founded in 1051 for Prince Yaroslav Volodymyrovych, a monk Anthony, as a cave monastery. One of the first monasteries in Russia, which laid the foundations for Russian monasticism. The founder of the monastery is one of the first students of Anthony - Theodosius. In 1058, having prayed for the blessing of St. Anthony, the Rev. Varlaam built a wooden church over the cave in honor of the Assumption of the Blessed Virgin Mary.

In the XI century, the monastery became the center of propagation and approval of Christianity in Kievan Rus. In the XII century he received the status of "laurels" - the main major monastery. In the XVIII century the Kyiv-Pechersk Lavra became the largest ecclesiastical feudal lord in Ukraine: it owned 3 cities, 7 towns, about 200 villages and farms, over 70 thousand serfs, 2 paper mills, 11 brick and 6 glass factories, more than 160 distilleries and windmills , about 200 pubs, 2 horse-producing plants.

In 1416 he was burnt by the Ordinians under the leadership of Yedigei during the attack on Kyiv. Renovated in 1470

The Kiev Pechersk Lavra was subordinated to many small monasteries and the so-called deserts (in particular, Kytaevskaya, Mykilska and others near Kiev) with their lands and serfs in Ukraine, Russia, Belarus. Kyiv Pechersk Lavra played an important role in the development of ancient Russian culture, was the center of chronicle. Here it was translated into the Church Slavonic language and copied the works of foreign authors. Famous chroniclers Nikon and Nestor (the author of The Tale of the Past Years) worked on the laurela. In the XIII century The "Kyiv-Pechersk Paterik" was created - an important source for the history of Kyiv. Archimandrite of the monastery was Petro Mohyla.

On April 21, 1721, "all buildings, a large church, bells, a sacristy" were burnt down.
-
Stauropigy

During 1592-1688, the monastery was a stavropig of the Patriarch of Constantinople, from 1688 - the Moscow Patriarchate, since 1786 - the Metropolitan of Kiev.

Laurel in the XIX century [ed.

In the XIX century, as before, Lavra carried out significant construction and repair and restoration work. During the reconstruction of the Pechersk fortress, in the middle of the XIX century, a stone fortress wall was erected around the Lower Lavra.

At the end of the nineteenth century. According to the project of architect V.Nikolaev, a refectory chamber and a church were built. Under the direction of architect A. Shchusev, the interiors of the church and the refectory were painted.

The abode showed concern for the health of monks and pilgrims. In 1849, the hospital was built on the territory of the monastery at the St. Nicholas Hospital on two floors, as well as a hospital for pilgrims and travelers, which serves more than 500 patients annually.

The purpose of its creation was to determine the protection and collection of church antiquities, as well as the study of church history.


According to its organizational principles, the museum was a civilian institution, operated on a voluntary basis and existed on voluntary donations. The creation of this museum has gained a deep understanding among the clergy - from the village pastors to the monasteries and episcopate, many of which greatly contributed to the replenishment of the museum's collection.

Soviet times

After the blast, the temple was left in ruins as evidence of Nazi crimes. There were no plans to recreate it in the original medieval forms until the celebration of the 1000th anniversary of the baptism of Kievan Rus. Chernetsky life and worship in the Kyiv-Pechersk Lavra was restored in 1988. Only on December 9, 1995, President of Ukraine L. Kuchma issued a decree on the restoration of the Assumption Cathedral. The temple was recreated in a hurry, almost two years, without serious scientific training, using modern materials. Before the builders stood the task to make it to the 950th anniversary of the laurel. Consecrated on August 24, 2000

Modern life

In June 1988, in connection with the celebration of the 1000th anniversary of the baptism of Kievan Rus and the decision of the Council of Ministers of the Ukrainian SSR, the territory of the Far Caves was transferred to the newly formed monastery cemetery.

The first rector of the newly created monastery was Metropolitan of Kiev and all Ukraine Filaret (Denisenko), and the governor - Archimandrite Jonathan (Eletski).

Since 1992, the rector (priestly archimandrite) of the laurels is Metropolitan of Kiev and all Ukraine Volodymyr (Sabodan), whose residence is located on the territory of the monastery.

Since 1994 the governor of the laurels is Archbishop of Vyshgorod Pavel (Swan).

In 1990, the laurel was listed as a UNESCO World Heritage Site.

Architectural ensemble

The architectural ensemble of the Kiev Pechersk Lavra has been formed for almost nine centuries and reflected the development of culture and spirituality, the change of stylistic trends in art, the process of improving engineering structures. It is organically connected with the unique Dnieper-Dnipro landscape and forms the silhouette of Kyiv from the Dnieper.

The modern Lavra ensemble is located on an area of ​​22 hectares and is divided into the following parts:

Upper laurel
The nearby caves
Long caves
Guest-house yard

Most monastic buildings and structures have architectural forms of the Ukrainian Baroque in the middle of the XVIII century.







Cultura não é o que entra pelos olhos e ouvidos,
mas o que modifica o jeito de olhar e ouvir. 

A cultura e o amor devem estar juntos.
Vamos compartilhar.

Culture is not what enters the eyes and ears, 

but what modifies the way of looking and hearing.
















--ua
Києво-Печерська лавра. 1873 року в Києві при Церковно-Археологічному товаристві було започатковано перший загальнодоступний музей міста — Церковно-Археологічний, унікальна колекція якого налічувала понад 30 тисяч експонатів. 

Успе́нська Ки́єво-Пече́рська ла́вра
Kiev-Pechersk Lavra *
* Назва в офіційному англомовному списку
World Heritage Logo global.svg Світова спадщина Прапор ЮНЕСКО
Регіон ЮНЕСКО Європа і Північна Америка
Історія реєстрації

Ки́єво-Пече́рська ла́вра — православний монастирський комплекс в Києві, Україна. 

Один із найбільших християнських центрів-святинь країни. 

Визначна пам'ятка історії та архітектури. 

Належить Українській Православній Церкві (Московського Патріархату). Заснований 1051 року як печерний монастир за межами Києва. У середньовіччі був оплотом грецького православ'я в Русі, центром опозиції світській владі (руським та литовським князям) та вестернізації. 1592 року отримав ставропігію Константинопольського патріарха. 1688 року став лаврою. У ранньому новому часі перетворився на центр паломництва православних з усієї Російської імперії. 

1994 року разом із Софійським собором внесений до переліку Світової спадщини ЮНЕСКО. На території Верхньої лаври діє Національний Києво-Печерський історико-культурний заповідник (з 1996). Власне монастир знаходиться на території Нижньої лаври. Обидві частини лаври відкриті для відвідувачів. Пам'ятка перебуває під юрисдикцією Національного заповідника.

Заснування, розбудова, пожежа.

Обитель засновано в 1051 році за князя Ярослава Володимировича, ченцем Антонієм, як печерний монастир. Один із перших монастирів Русі, що поклав початок руському чернецтву. Співзасновником монастиря вважається один із перших учнів Антонія — Феодосій. У 1058 р., попросивши благословення преподобного Антонія, преподобний Варлаам побудував над печерою дерев'яну церкву на честь Успіння Пресвятої Богородиці.

У XI столітті монастир став центром розповсюдження і затвердження християнства у Київській Русі. У XII столітті отримав статус «лаври» — головного великого монастиря. У XVIII столітті Києво-Печерська лавра стала найбільшим церковним феодалом в Україні: їй належали 3 міста, 7 містечок, близько 200 сіл і хуторів, понад 70 тис. кріпаків, 2 паперові фабрики, 11 цегляних і 6 скляних заводів, більше 160 винокурень і вітряків, близько 200 шинків, 2 кінних заводи.

1416 року спалений ординцями під проводом Едигея під час нападу на Київ. Відбудований 1470 року.

Києво-Печерській лаврі було підпорядковано багато дрібних монастирів і так звані пу́стині (зокрема Китаївська, Микільська та інші під Києвом) з їхніми угіддями і кріпаками в Україні, Росії, Білорусі. Києво-Печерська лавра відіграла важливу роль у розвитку давньоруської культури, була центром літописання. Тут перекладалися на церковнослов'янську мову і переписувалися твори іноземних авторів. У лаврі працювали відомі літописці Никон і Нестор (автор «Повісті минулих літ»). У XIII ст. було складено «Києво-Печерський патерик» — важливе джерело з історії Києва. Архимандритом монастиря був Петро Могила.

21 квітня 1721 року згоріли «всі будівлі, церква велика, дзвони, ризниця».
-
Ставропігія

Упродовж 1592—1688 років монастир був ставропігією Константинопольського патріарха, із 1688 року — Московського патріарха, із 1786 р. — Київського митрополита.

Лавра у XIX столітті[ред.

У XIX ст., як і раніше, Лавра проводила значні будівельні та ремонтно-реставраційні роботи. У період реконструкції Печерської фортеці, в середині XIX ст., навколо Нижньої території Лаври було споруджено кам'яний фортечний мур.

Наприкінці ХІХ ст. за проектом архітектора В.Ніколаєва побудовано Трапезну палату і церкву. Під керівництвом архітектора О. Щусєва були розписані інтер'єри церкви і Трапезної палати.

Обитель виявляла турботу про здоров'я ченців та прочан. У 1849 році на території монастиря була побудована Лікарня при Микільському Больницькому монастирі на два поверхи, а також лікарня для прочан та мандрівників, яка щороку обслуговувала понад 500 хворих.

Метою його створення було визначено захист та зібрання церковних старожитностей, а також вивчення церковної історії. 

За своїми організаційними принципами музей був закладом цивільним, діяв на громадських засадах та існував на добровільні пожертви. Створення цього музею знайшло глибоке розуміння серед духівництва — від сільських пастирів до настоятелів монастирів та єпископату, багато з яких ревно сприяли поповненню колекції музею.

Радянські часи

Після вибуху храм був залишений у руїнах як свідчення злочинів нацистів. Не були здійснені плани відтворити його в початкових середньовічних формах до святкування 1000-річчя хрещення Київської Русі. Чернецьке життя і богослужіння в Києво-Печерській лаврі відновлено з 1988 р. Тільки 9 грудня 1995 р. Президент України Л. Кучма видав указ про відновлення Успенського собору. Храм відтворено поспіхом, практично за два роки, без серйозної наукової підготовки, із використанням сучасних матеріалів. Перед будівельниками стояла задача встигнути до 950-річчя лаври. Освячений 24 серпня 2000 року

Сучасне життя

У червні 1988 року, у зв'язку зі святкуванням 1000-ліття хрещення Київської Русі і постановою Ради Міністрів УРСР, новоствореній печерській чернечій громаді була передана територія Дальніх печер.

Першим настоятелем новоствореної обителі став митрополит київський і всієї України Філарет (Денисенко), а намісником — архімандрит Іонафан (Єлецьких).

З 1992 року настоятель (священноархімандрит) лаври — митрополит київський і всієї України Володимир (Сабодан), резиденція якого розташована на території монастиря.

З 1994 року намісник лаври — архієпископ вишгородський Павло (Лебідь).

У 1990 році лавру внесено до списку Всесвітньої спадщини ЮНЕСКО.

Архітектурний ансамбль

Архітектурний ансамбль Києво-Печерської лаври склався протягом майже дев'яти століть та відобразив розвиток культури і духовності, зміну стилістичних напрямків у мистецтві, процес удосконалення інженерних конструкцій. Він органічно пов'язаний з унікальним наддніпрянським ландшафтом і формує силует Києва з боку Дніпра.

Сучасний лаврський ансамбль розташований на площі 22 га і поділяється на такі частини:

Верхня лавра
Ближні печери
Дальні печери
Гостинний двір

Більшість монастирських будівель і споруд мають архітектурні форми українського бароко середини XVIII ст.












--br
Kyivo-Pecherska Lavra. Em 1873, em Kiev, na Igreja-Sociedade Arqueológica, foi lançado o primeiro museu público da cidade - Igreja-Arqueológica, cuja coleção única foi de mais de 30 mil exposições.

Assunção Kiev-Pechersk Lavra
Kiev-Pechersk Lavra *
* O nome na lista oficial de língua inglesa
Logotipo do Património Mundial global.svg Património Mundial Bandeira da UNESCO
Região da UNESCO Europa e América do Norte


Histórico de registro
Kyiv Pechersk Lavra - Complexo monástico ortodoxo em Kiev, Ucrânia.
Um dos maiores centros cristãos dos santuários do país.
Um monumento histórico e arquitetônico excepcional.

Propriedade da Igreja Ortodoxa Ucraniana (Patriarcado de Moscou). Fundada em 1051 como um mosteiro da caverna fora de Kiev. Na Idade Média, foi a fortaleza da ortodoxia grega na Rússia, o centro de oposição às autoridades seculares (príncipes russos e lituanos) e ocidentalização. Em 1592, recebeu o Stavropigius do Patriarca de Constantinopla. Em 1688, tornou-se um laurel. No início dos tempos modernos, tornou-se o centro da peregrinação ortodoxa de todo o Império Russo.

Em 1994, juntamente com a Catedral de Santa Sofia, foi listada na Lista do Patrimônio Mundial da UNESCO. O National Kyiv-Pechersk Historical and Cultural Reserve (desde 1996) opera no território da Upper Lavra. Na verdade, o mosteiro está localizado no território da Lavra inferior. Ambas as partes do louro estão abertas aos visitantes. O monumento está sob a jurisdição da Reserva Nacional.

Fundação, desenvolvimento, fogo.

A morada foi fundada em 1051 para o Príncipe Yaroslav Volodymyrovych, um monge Anthony, como um mosteiro da caverna. Um dos primeiros mosteiros da Rússia, que lançou as bases para o monaquismo russo. O fundador do mosteiro é um dos primeiros estudantes de Anthony - Theodosius. Em 1058, tendo orado pela benção de Santo Antônio, o Rev. Varlaam construiu uma igreja de madeira sobre a caverna em homenagem à Assunção da Santíssima Virgem Maria.

No século XI, o mosteiro tornou-se o centro de propagação e aprovação do cristianismo na Rússia Kievan. No século XII, recebeu o status de "louros" - o principal mosteiro principal. No século XVIII, a Kyiv-Pechersk Lavra tornou-se o maior senhor feudal eclesiástico da Ucrânia: possuía 3 cidades, 7 cidades, cerca de 200 aldeias e fazendas, mais de 70 mil servos, 2 fábricas de papel, 11 tijolos e 6 fábricas de vidro, mais do que 160 destilarias e moinhos de vento, cerca de 200 pubs, 2 plantas produtoras de cavalo.

Em 1416 ele foi queimado pelos ordenadores sob a liderança de Yedigei durante o ataque a Kyiv. Renovado em 1470

O Kiev Pechersk Lavra foi subordinado a muitos pequenos mosteiros e os chamados desertos (em particular, Kytaevskaya, Mykilska e outros perto de Kiev) com suas terras e servos na Ucrânia, Rússia e Bielorrússia. Kyiv Pechersk Lavra desempenhou um papel importante no desenvolvimento da antiga cultura russa, foi o centro da crónica. Aqui foi traduzido para a língua eslava da Igreja e copiou as obras de autores estrangeiros. Os famosos cronistas Nikon e Nestor (o autor de The Tale of Past Years) trabalharam na laurela. No século XIII, o "Kyiv-Pechersk Paterik" foi criado - uma fonte importante para a história da Kyiv. A arquimandrita do mosteiro era Petro Mohyla.

Em 21 de abril de 1721, "todos os edifícios, uma grande igreja, sinos, uma sacristia" foram queimados.
-
Stauropigy [ed.

Durante 1592-1688, o mosteiro foi um stavropig do Patriarca de Constantinopla, desde 1688 - o Patriarcado de Moscou, desde 1786 - o Metropolitano de Kiev.

Laurel no século XIX

No século XIX, como antes, a Lavra realizou trabalhos significativos de construção e reparação e restauração. Durante a reconstrução da fortaleza de Pechersk, em meados do século XIX, uma parede de fortaleza de pedra foi erguida em torno da Lavra inferior.

No final do século XIX. De acordo com o projeto do arquiteto V.Nikolaev, uma câmara de refeitório e uma igreja foram construídas. Sob a direção do arquiteto A. Shchusev, os interiores da igreja e o refeitório foram pintados.

A morada mostrou preocupação pela saúde de monges e peregrinos. Em 1849, o hospital foi construído no território do mosteiro no Hospital São Nicolau em dois andares, bem como um hospital para peregrinos e viajantes, que atende mais de 500 pacientes por ano.

O objetivo da sua criação foi determinar a proteção e cobrança das antiguidades da igreja, bem como o estudo da história da igreja.

De acordo com seus princípios organizacionais, o museu era uma instituição civil, operava de forma voluntária e existia em doações voluntárias. A criação deste museu ganhou um profundo entendimento entre o clero - dos pastores da aldeia aos mosteiros e episcopados, muitos dos quais contribuíram grandemente para o reabastecimento da coleção do museu.

Tempos soviéticos

Após a explosão, o templo foi deixado em ruínas como evidência de crimes nazistas. Não havia planos de recriá-lo nas formas medievais originais até a celebração do 1000º aniversário do batismo de Rus de Kievan. A vida e o culto de Chernetsky no Kyiv-Pechersk Lavra foram restaurados em 1988. Apenas em 9 de dezembro de 1995, o Presidente da Ucrânia L. Kuchma emitiu um decreto sobre a restauração da Catedral da Assunção. O templo foi recriado com pressa, quase dois anos, sem treinamento científico sério, usando materiais modernos. Antes que os construtores estivessem em pé para chegar ao 950º aniversário do laurel. Consagrado em 24 de agosto de 2000

Vida moderna

Em junho de 1988, em conexão com a celebração do 1000º aniversário do batismo de Kievan Rus e a decisão do Conselho de Ministros da RSS de Ucrânia, o território das Grutas Distantes foi transferido para o recém-formado cemitério do mosteiro.

O primeiro reitor do recém-criado mosteiro foi o Metropolitano de Kiev e toda a Ucrânia Filaret (Denisenko) e o governador - Archimandrite Jonathan (Eletski).

Desde 1992, o reitor (archimandrita sacerdotal) dos laureles é o Metropolitano de Kiev e toda a Ucrânia Volodymyr (Sabodan), cuja residência está localizada no território do mosteiro.

Desde 1994, o governador dos louros é arcebispo de Vyshgorod Pavel (Swan).

Em 1990, o laurel foi listado como Património Mundial da UNESCO.

Conjunto arquitetônico

O conjunto arquitetônico do Kiev Pechersk Lavra foi formado por quase nove séculos e refletiu o desenvolvimento da cultura e da espiritualidade, a mudança das tendências estilísticas na arte, o processo de melhoria das estruturas de engenharia. É organicamente conectado com a paisagem Dnieper-Dnipro única e forma a silhueta de Kyiv do Dnieper.

O conjunto Lavra moderno está localizado em uma área de 22 hectares e é dividido nas seguintes partes:

Maior louro
As cavernas próximas
Cavernas longas
Pátio da casa de hóspedes

A maioria dos edifícios e estruturas monásticas tem formas arquitetônicas do barroco ucraniano no meio do século XVIII.

Museos e Industrias Creativas.

Tanto los museos como las industrias creativas tienen mucho que ganar trabajando juntos, incluyendo la apertura a nuevas audiencias, nuevos mercados y nuevas perspectivas de futuro. Existen tres maneras principales para que los museos y las organizaciones de las industrias creativas trabajen juntos: la primera es tener al museo como cliente, comprando servicios de un proveedor de industrias creativas. Tener a una organización de la industria creativa como cliente, comprando servicios de un museo. Finalmente, por medio de colaboraciones entre ambas partes, que podrían ser apoyadas con la ayuda de financiación externa.

FFFFOUND!

Construir y mantener una buena relación es la clave para que los proyectos de colaboración tengan éxito. Algunos factores particulares a tener en cuenta, cuando los socios de la industria creativa y los museos trabajan juntos, incluyen:
Un claro acuerdo para el proyecto entre los dos socios, describiendo con claridad los procesos de toma de decisiones y que haya una buena comunicación.
Comprender al detalle cómo difieren sus culturas organizativas y cuáles son las agendas de trabajo de ambos. Además, el diseño de una buena estrategia de marketing y promoción asegurará que podrá sacarse el máximo provecho de su proyecto. Todo el proceso necesitará del consenso sobre un acuerdo sólido entre los dos socios.


Los museos puede ofrecer una rica y variada fuente de contenido a las industrias creativas, mientras que las industrias creativas pueden mostrar las colecciones de museos bajo una nueva perspectiva y llevarlas a nuevos públicos. Los museos ofrecen lugares originales para los rodajes de películas o representaciones artísticas, y los museos que hacen este tipo de ejercicios pueden beneficiarse de una buena publicidad y conseguir un mayor número de visitantes. Los artistas visuales que muestran su trabajo en los museos verán su reputación mejorada. Los museos gozan de altos niveles de confianza pública y están asociados con el arte y el diseño de alta calidad: las empresas creativas que trabajan con los museos se benefician de estas asociaciones positivas, mientras que ofrecen su propia reputación de innovación y modernidad a organizaciones que a veces son percibidas como pasadas de moda.


Zurich Insurance

Para las empresas creativas, trabajar con museos ofrece nuevos flujos de ingresos, de emprendimientos comerciales pudiendo acceder incluso a fondos públicos. Y los museos también pueden generar ingresos mediante el trabajo con las industrias creativas, desde la prestación de servicios hasta la creación de empresas conjuntas. Tanto los museos como las empresas creativas pueden actuar como clientes o proveedores en las relaciones comerciales convencionales:
Museos como clientes: el museo compra un producto o servicio de un negocio creativo. Esto podría ser el diseño de una pantalla, una película promocional para su uso en medios sociales, o medios digitales para interpretar una exposición.
Negocio creativo como cliente: el negocio creativo compra un producto o servicio a un museo. Esto podría ser una imagen para reproducirse en una publicación o una tarjeta de saludo, el uso del edificio como escenario, o usar el museo y su colección como inspiración para la creación de un juego, etcétera.


Ejemplo: a nosotros nos gusta mucho la asociación entre el Museo Trompo Mágico de Guadalajara (Jalisco) y la empresa de animación de Luís Téllez. Ambas partes llegaron al acuerdo de producir en las instalaciones del museo la película de animación en Stop Motion "Inzomnia". Los visitantes del museo, ya sean pequeños y grandes, podrán ver en directo como se va desarrollando la producción de la película e incluso participarán en talleres donde podrán hacer sus propias mini producciones. En este fantástico proyecto de colaboración todos salen ganando. El Trompo Mágico incluso cuenta con una convocatoria de espectáculos, que está dirigido a todas las compañías que quieran mostrar sus producciones en las instalaciones del museo, y con la garantía de que contarán con un público entusiasta.


Por otro lado, los lugares y paisajes históricos se utilizan regularmente como lugares para producciones de cine y la televisión. En Inglaterra son expertos en este tema por su inclinación a producir series ambientadas en el pasado. Crom Estate, del National Trust, en el Condado de Fermanagh y el Howard Castle en Yorkshire han sido utilizados recientemente por la BBC como sets de producción de sus series. En ambos casos, los lugares maximizaron su publicidad utilizando sus sitios web y lo promocionaron como una oportunidad única para darse a conocer en todo el mundo.
Los museos y las industrias creativas como colaboradores: esta iniciativa puede implicar el desarrollo de un producto en conjunto, o la solicitud de financiación para permitir que un negocio creativo pueda producir trabajo en o para el museo. Ya os hemos hablado de la iniciativa del Trompo Mágico y los productores de la película "Inzomnia".


Los museos son candidatos para solicitar proyectos en los que participen artistas visuales o de otra rama de la creación, a través de programa de becas pequeñas en los países que las tengan. La financiación de proyectos suele llegar hasta los 15.000 US de media, dependiendo de la naturaleza del proyecto. La financiación debe destinarse al desarrollo de un proyecto que tendrá una media de duración de doce meses. Normalmente, se da prioridad a los proyectos que provienen de empresas radicadas en zonas deprimidas, pero no siempre son estos los criterios ni los montos, como decimos, todo depende del país.


En cualquier caso, trabajar con un socio de una de las industrias creativas podría ser la clave para liberar oportunidades de financiación para los museos. Es probable que las asociaciones abran una gama más amplia de oportunidades de financiación no tradicionales. Hay países, o incluso comarcas, que gestionan pequeños programa de becas para museos locales, ayudando a los proyectos orientados a la protección e interpretación de las colecciones, para fomentar así también una mayor participación del público en los museos. Además, varias organizaciones que representan diferentes áreas de las industrias creativas también tienen flujos de financiación que pueden ser apropiados para la promoción de este tipo de proyectos.

Archivo EVE


Colaboración: construir buenas relaciones a partir de buenas ideas.

Los que quieran que una colaboración funcione deberán redactar y poner en funcionamiento un acuerdo claro, realista y sólido. Os mencionaremos algunos puntos generales que ayudarán a sentar las bases para generar buenas relaciones de trabajo entre las dos partes.

Claridad: Para que cualquier proyecto sea exitoso necesitarás tener una idea clara de lo que deseas alcanzar y qué papel deberá jugar cada socio. Además, es esencial generar un documento con una descripción clara de objetivos y responsabilidades de cara parte para afrontar cualquier proyecto.

Tiempo: Al igual que trabajar con cualquier socio o cliente, es muy importante asegurarse desde el km 0. que vamos a disponer de una cantidad de tiempo razonable para que el proyecto se culmine satisfactoriamente. Si estamos trabajando con un nuevo socio o cliente, necesitaremos dedicar tiempo para "intimar" y comprobar cómo se desenvuelve en el día a día cada parte implicada. Si el proyecto involucrará a terceros, si vamos a trabajar con un grupo local o especializado de apoyo al proyecto, hay que asegurarse de dejar tiempo para que tanto el museo, como el socio de la industria creativa, se vayan acercando en el tu a tu.

Comunicación: También es importante contar con miembros claramente identificados del personal del museo para que los socios externos se relacionen con ellos directamente. También podría ser útil invitar a miembros del personal de los socios del proyecto a una reunión, para que así puedan hablar con otras personas de la organización asociada con la que podrían estar trabajando, o simplemente para conocerse un poco mejor y elevar el nivel perfil del trabajo y colaboración dentro de las organizaciones.

Culturas organizacionales: Es probable que los museos y las empresas creativas tengan diferentes prácticas y culturas en el trabajo. Esto no debe impedir que se trabaje juntos de manera eficaz, pero debemos tener en cuenta cualquier aspecto que pueda ser problemático y acordar de antemano cómo manejarlos. Por ejemplo, deberemos aclarar qué tan rápido se podrá responder a las sugerencias o solicitudes. Si otras personas necesitan participar en el proceso de toma de decisiones, y esto va a retrasar las cosas, os deberéis asegurar de que vuestros socios sean conscientes de esto.

Reconocer y acomodar diferentes agendas: Ambas partes deben tener claro cómo encaja el proyecto con sus planes de negocio. Sus objetivos para el proyecto no necesitan ser los mismos, pero sí tienen que ser compatibles. Es importante que habléis detalladamente sobre que habrá agendas diferentes. Pensad en cómo podemos asegurar que las aspiraciones de ambas partes no se "perderán como lágrimas en la lluvia" durante el proceso.

Toma de decisiones: Deberéis ser claros sobre cómo se administrará el proyecto y quién puede tomar decisiones en nombre de cualquiera de las partes. Para proyectos sencillos, será suficiente tener una persona del museo y un representante del negocio creativo (o el artista o productor) que gestione el proyecto. Las colaboraciones más grandes o financiadas externamente pueden requerir un grupo directivo. Estad seguros de que los acuerdos sobre cómo afrontar la gestión sean proporcionales al tamaño y la complejidad del proyecto.
Duración: Conversad desde el principio si vuestra asociación es de plazo fijo o más abierta. El modelo más útil puede ser acordar trabajar juntos en un proyecto específico, corto, con el objetivo de tener una conversación al final de ese proyecto sobre si hay más cosas que podréis hacer juntos en el futuro.

Marketing: No importa para qué tipo de empresa u organización se trabaje, es importante sacar el máximo provecho de los proyectos y decisiones de trabajo en el que participéis, un buen marketing y promoción ayudará a obtener los beneficios para estos proyectos. En muchos casos, al final del proyecto, es probable que los museos y su socio de la industria creativa hayan producido un producto. Sea lo que sea - un evento o una actuación, una publicación, una exposición, una película, una mercancía para vender en la tienda del museo, un contenido en línea, una aplicación - todas las partes deben pensar en cómo publicitar, comercializar y promocionar ese producto o servicio.


En todas estas áreas es importante asegurarse de que cualquier actividad refleje los valores de las organizaciones asociadas. El museo, sea cual sea su colaboración, debe seguir siendo fiel a su visión y a su misión. Si el proyecto ha sido financiado por un organismo externo, es posible que se deban discutir aspectos de marketing, promoción y branding con ellos; hay que comprobar con detalle los términos de su acuerdo de financiación.

¡Suerte a ambos!










fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

 Espacio Visual Europa (EVE)

Cultura não é o que entra pelos olhos e ouvidos,
mas o que modifica o jeito de olhar e ouvir. 

A cultura e o amor devem estar juntos.
Vamos compartilhar.

Culture is not what enters the eyes and ears, 


but what modifies the way of looking and hearing.

O Arq.Futuro e o Instituto Moreira Salles realizam, no dia 21/9, o debate “Arquitetura de Museus: O Concurso para o Novo IMS”. No evento, será relatado o processo de concurso para a seleção do projeto de arquitetura da nova sede do IMS em São Paulo, que leva assinatura do escritório Andrade Morettin Arquitetos.

Raul Juste Lores, jornalista da Folha de S. Paulo e autor de “São Paulo nas Alturas”, entrevistará Fernando Serapião, editor da revista Monolito e organizador do concurso; Renato Anelli, professor do Instituto de Arquitetura e Urbanismo da USP São Carlos e conselheiro do Instituto Lina Bo e Pietro Maria Bardi e Karen Stein, consultora em arquitetura, Diretora Executiva da Fundação George Nelson, membro do programa de Crítica de Design na Escola de Artes Visuais em Nova York, foi membro do júri do Pritzker Prize e do concurso para o projeto do IMS.



Os entrevistados tratarão da importância dos processos de concurso para a seleção de projetos arquitetônicos e explicarão as características do concurso do IMS, que teve um júri internacional e convidou apenas escritórios brasileiros para concorrerem. Abordarão, também, o prejuízo decorrente de se ter preterido, nos últimos anos, o processo de concurso em favor das seleções apoiadas no critério de notório saber.

“ARQUITETURA DE MUSEUS: O CONCURSO PARA O NOVO IMS”
Local: Cineteatro do Instituto Moreira Salles
Endereço: Avenida Paulista, 2424 – São Paulo, SP. 
Data: 21/9 
Horário: 10h às 12h
Link para inscrição: http://bit.ly/2x4V1Hg
Gratuito. Vagas limitadas.


Convidados:
- Fernando Serapião (Monolito)
- Karen Stein (Crítica de arquitetura, consultora da Escola de Design de Harvard)
- Raul Juste Lores (Folha de S. Paulo)
- Renato Anelli (Prof. do Instituto de Arquitetura e Urbanismo da USP São Carlos e Conselheiro do Instituto Lina Bo e Pietro Maria Bardi)








Cultura não é o que entra pelos olhos e ouvidos,
mas o que modifica o jeito de olhar e ouvir. 

A cultura e o amor devem estar juntos.
Vamos compartilhar.

Culture is not what enters the eyes and ears, 

but what modifies the way of looking and hearing.